(K. Kristofferson, bewerking W.G. Dronkert)
Koik niet zo sip , dut feest is houwen
’t leven gaat deur en de wereld bloift gewoôn draaie
Wees nou maar bloid dat we een toidje skarrel hadde
Bloif niet koike naar wat skeef liep. Hou je haaks.
Leg je hoofd maar op moin kussen
Druk je mooie warme loif teugen me an
Hoor de regen zachies tikke
Laat die bui maar lekker buiten
Kom, den speule we nag ien keer vrouw en man
As een toegift
Ik red me wel. Jeegaan je gang weer.
As je me hulp wil, weet je weer je die ken hâle
Praat nou maar niet over murgen of nag later
As je weg ben is ’r toid genag voor trane
Leg je hoofd maar op moin kussen
Druk je mooie warme loif teugen mean
Hoor de regen zachies tikke
Laat die bui maar lekker buiten
Kom, den speule we nag ien keer vrouw en man
As een toegift
‘t Zal wel weer bloike
Ik zal wel bezwoike
Ik laat ‘t bai deuze moid niet bai koike
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur roeie en deur ruite
Ondersteboven binnenstebuite
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur ‘t vuur, al brand ik me pôte
Voor deuze vrouw loop ik dwars deur de slôte
Ik laat me niet stoppe, gaan maar liever an de kant
Al bouw je een muur, den zal ik ‘m slope
Ik moet en ik zal met dut moidje lope
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
De mooiste dag was dat ik jou zag
Je maak me zo bloid met je prachtige lach
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Hou me niet teugen. Niet an beginne
Ik denk nooit een keer an are vriendinne
Hou me niet teugen, teugen jou is niks bestand