Je ben deurzichtig en hard as glas
Ik was de dichter die niet goed las
‘t klonk zo mooi en je leek een briljant
Dat je van glas was bleek naderhand
Je zeg bar woinig, al praat je mooi
Je ben venoinig. Ik was je prooi.
Ik docht “nou heb ik een pracht van een griet”.
Dat je van glas was, wist ik nag niet
Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?
Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit
Jee was die iene en nou een aar
Ik mocht je liene. Nou is ‘t klaar
Nou ben ik bloid dat ‘t toidelijk was
Je ben deurzichtig en hard as glas
Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?
Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit
Je ben deurzichtig en hard as glas
Ik was de dichter die niet goed las
‘t klonk zo mooi en je leek een briljant
Dat je van glas was bleek naderhand