Enkelt een kloin kind 

Heêl wat jare terug, in een land heêl ver 

Zag een woize man een barre rare ster 

Hij nam twee mate mee, om op roet te gaan 

Om te koike hoe die ster deer kwam te staan 

  

Ze trokke deur ’t zand, ’t ging van oôst naar west 

Dut was gien rondje om, dut was een zwere test 

Ze kwame in de buurt en na een leste sprint 

Vonde ze niks duurs, maar enkelt een kloin kind 

  

Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien 

Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien 

Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain 

werde ok die drie woize manne effies kloin 

  

As een woif nou met een buik met biene loopt 

Denk den maar ‘die buik, die zit vol goeie hoop’ 

Deer komt ‘r ientje uit, die nerges wat van vindt 

Die zonder woorde zegt: “Wees allegaar meer kind.” 

  

Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien 

Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien 

Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain 

ben we altemet allegaar weer effies kloin