(K. Silbersdorf/D. Toops, bewerking W.G. Dronkert)
Mense, oh mense. Joôs wat hew ik daan?
Ik had mooi met me Ansie voor ’t altaar kenne staan
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Ik ging nei stad, deer liep ik rechtdeur neim’n doel
Ze zat achter ‘t raam en ik bond ‘r an d’r stoel
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Wat was ze toch verveulend. Wat was ze in de weer.
Ik docht nag ‘asen pak ik maar ‘s mooi me skietgeweer’
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
De eerste was een skampskot, niet zo’n beste zaak
Ik most ‘r zien krepere, maar de tweede was goed raak
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Maar hoor ’s hier bewaker, ik sleip nag niet zo best
Want alle nachte hoor ik heur weer lope om me nest
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Datwil je woif niet deugen, geef ‘r nag een kans
Of geef je woif twei kogels, net zo as ik deed met Ans
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.