Alle dage moet ‘r weer wat weze
Alle dage staan de bordjes klaar
En ’t ken niet altoid biefstuk weze
Nou, een stevig stamppotje den maar
Refrein:
Iederien wil skotwal
Met pieper, vet en bôon
Zwere kost voor stoere lieden
Ien kloin beetje loikt een barre zôot
As de bagger langs de kant van slôot
Iederien wil Skotwal
Met liedjes mooi van tôon
Om ‘r ’s lekker te genieten
Kloin en kâal of met een zôot kabâal
In een soort Westfriese tâal
Alle dage staan op de kalender
Alle dage moet je wel weer wat
Zelden ken je zegge: “Zo, ik ben d’r.”
Stap ’s uit die train en gaan op pad.
’t is altoid goed om je gang te gaan
’t is altoid sterk om ok ‘s stil te staan
Je doen altoid en eeuwig je stinkende best
Je kom altoid erreges uit op ‘t lest
Je worre gebore en je zit al op een train
(’t is een enkele rois)
Die train bloift maar raie en dat gaat niet zonder pain
(’t is een enkele trainrois)
De rois duurt voor de ien te kort en voor een aar puur lang
(enkele rois)
tot je zwanezang
’t is altoid goed ok al is ’t soms fout
je ben altoid vrai ok al ben je den trouwd
’t is altoid goed as je sleip in de nacht
’t is altoid mooi as ‘r werk op je wacht
Meskien koik je onderweg over ’t woidse land
Meskien gaan je deur een tunnel nei de are kant
Iedereen moet werke en deer doen je ok an mee
tot je AOW
’t is altoid goed as je rois met een doel
’t is altoid goed om te gaan voor gevoel
’t is altoid helder voor Hein met ze zeis
’t is altoid enkelt maar een enkele rois
Ik hoef me niet te skame omdat ik gien dure wagen rai
Ik rai nag altoid mee en deerom ben ik bloid
Zolang de train nag mooi over ze spoortje raid
raak ik de weg niet kwoit
‘t is altoid goed ok al bloif je niet jong
je maak altoid stappies en soms ’s een sprong
‘t is altoid goed as je ’t mooie nag weet
’t is altoid goed as je soms wat vergeet
Fien, oh, lieve Fien..je liet je nare
kant weer zien.
Fien, me beste Fien..met jou voel ik
me zo allien
Fien, oh, lieve Fien..je liet je nare
kant weer zien.
Met een blik of sneer doe je me
oftig skoftig zeer.
REFREIN:
Wai koike naar mekaar..en zien de nare
kant alsmaar.
Wai koike alsmaar weer..en zien de are
kant niet meer
Fien, oh, lieve Fien, ik ben denk
liever nag allien.
Echt, ik zag je graag. We hâle nou
mekaar omlaag.
REFREIN
REFREIN (2x)
Jee en ik op de brommer
Jonge honger, zonder plan
Zomaar ’n endje raaie op een end toch
mooi weer trug naar huis
Mooi weer naar huis
Mooi weer naar huis
we gaan naar huis
Jee en ik sture kaartjes
Skroive brieve op de muur
Jee en ik stoke fikkie
speule tikkie op weg trug naar huis
Mooi weer naar huis
Mooi weer naar huis
we gaan naar huis
Jee en ik wete alles nag
dat bloift altoid en ’t komt ok nooit meer trug
Jee en ik trappe skossie
hâle natzoik in de kou
en ’t wordt ok al donker
dat we moete nôdig trug naar huis
mooi weer naar huis
mooi weer naar huis
we gaan naar huis
Jee en ik wete alles nag
dat bloift altoid en ’t komt ok nooit meer trug
Jee en ik werde manne
met gezinne en een baan
Jee en ik beste ventjes
brenge centjes mooi mee trug naar huis
mooi weer naar huis
mooi weer naar huis
we gaan naar huis
Bai de voordeur legge blare
’t regent en ’t waâit
joôs en maide lope same
Ik ben me maidje kwoit
Ik gaan wel naar een feesie
ik zoek gezellighoid
Ik ken ’t deer niet vinde
Ik ben ’t effies kwoit
Nee, ik zal nooit die ogen vergeten
as de zee zo diep
En den denk ik steeds weer an de dage
dat zai nag met me liep
Ze liet me zomaar zitte
Misskien heb ze wel spoit
Ik zal wel weer wat vinde
maar nou ben ik wat kwoit
Hé weer kom jee nou vandaan?
Ik hoor ’t asen wel, want nou moet ik gaan
Dat had ik al zoid, of was je dat kwoit?
‘t is ok skoftig druk de leste toid
Dat ik doen me ding as een echte vent
Ik kom toch nooit levend an me end
We benne den misskien niet alle dage bar bloid
Maar we bloive trouwd tot de dôod ons skeidt
CHORUS:
Ken ik jou niet erreges van?
Jee ben me vrouw; ik jouw man
Hoor ’s effies, of sleip je al?
Den komt ’t murgen wel joh, ben je mal?
Verleden week was ’t net aarsom
Dat jee wat had, maar dat ik net de trap op klom
’t is hooitoid nou, maar dat duurt gien jaar
En den hewwe we mooi toid voor mekaar
En as ik murgen nag niet je verhâal heb hoord
Moet ‘r gewôon wat ballast overboord
…CHORUS
Ik ben ik en jee ben jee
Ons leven same, dat benne d’r twee
Lief en leed hew ik met je dêeld
En ik zien je niet in spiegelbêeld
En as jee naar moin koik, wat zien je den?
Zien je den de stumper die ik ben?
Of liever toch een ridder op een grôot wit peerd
Ik wil voor je vechte, maar ik heb gien zweerd
CHORUS 2x
Een vent liep bai ons deur de straat
druk met ze woif an de praat
dat woif droeg een jurk van katoen
hai greep ‘r en gaf ‘r een
brief en zai: “Teken maar, moid
den is onze skoiding een foit.”
Ze voelde d’r oigen bedrogen
en keek ‘m ‘r ‘s diep in ze
portemennee voor heur dêel
ze keek en ze keek temet skêel
hoe hard ze ok keek, hai bleef leeg
ze zai dat ze nooit ‘r ’s wat
..ver weg is vergrôot verlangen
As je weg wil, gaan je gang
En as je terugkom, ben ik nag steeds ik
En zien je den dat ik zo slecht niet ben
Geef alles wat je geve ken
En aars den hoop ik dat je d’r in
Stilte van geniet
zo kroop die moid in d’r nest
ze belde d’r moeder op ’t lest
die zei: “Huil maar niet, lieve moid
met trane vergooi je je
skôonhaid an deuze barbaar
Hai hoeft je niet. Laat ‘m den maar
Ik had je toch ok al verteld
Een moid kroigt altoid wel wat
..ver weg is vergrôot verlangen
As je weg wil, gaan je gang
En as je terugkom, ben ik nag steeds ik
En zien je den dat ik zo slecht niet ben
Geef alles wat je geve ken
En aars den hoop ik dat je d’r in
Stilte van geniet
As ik opstaan
Den weet jee wel wie ik ben
Ik ben die man die uit z’n nest kruipt vlak naast jou
As ik uitgaan
Den weet jee wel wie ik ben,
Ik ben de man die an de boemel gaat met jou
As ik thuisbloif
Den weet jee wel wie ik ben
Ik ben de man die thuis zit op de bank naast jou
As ik loof ben
Den weet jee wel weer ik ben
Ik ben de man die legt te sleipe vlak naast jou
Ik fiets voifhonderd kilometer
En weer trug an ien stuk deur
Den ben ik de man die duizend kilometer fietst
Tot an je deur
Ben ik lopes
Den weet jee wel wie ik ben
Ik ben de man die regelrecht deurloopt naar jou
Alle centen
Die ik met me werk verdien
Lever ik met alle liefde in bai jou
As ik thuiskom
Den weet ik wel wat ik kroig
Ik kroig een warm welkom op me bord van jou
As ik oud wor
Den weet jee nag wie ik ben
Ik ben de man die altoid steune ken op jou
Refrein + tararata
In me ientje
Weet ik ok wel wie ik ben
Ik ben verskrikkelijk allienig zonder jou
In me drome
Zien ik vaak een mooie vrouw
Net wat ik zocht, net wat ik docht ik droom van jou
Bai de kapper
Ken je zien wie of ik ben
Ik ben de man die knipt en skoren is voor jou
As ik thuiskom
den weet ik wel wat ik kroig
Ik kroig een warm welkom op me bord van jou
Ik kroig een warm welkom van me oigen vrouw
Refrein + tararata + tararata + refrein
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Hai weet niet beter of die ouwe
Speulde altoid in een bandje
Niks bijzonders, zeker ok niet raar
We hadde spulle zat in huis
Hai was nag maar een bar kloin ventje
Dat ie al stiekem greep naar de gitaar
Een rockende pappa
En je docht “pappa skopt ’t ver”
Hai had miskien nooit echt een grôte deurbraak
Maar voor jou was ie een ster
Hé pappa
Een kloin lichtpuntje in de nacht
En dat zo’n ouwe kirrel nag kon speule
Dat was toch wel een pracht
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
’t speulgoed is de deur uit, maar
Die jôon is wel bloive speule
Ze vader al voorbai op de gitaar
Dat houdt ‘m van de straat
Hai hoeft ze oigen nooir te verveule
En misskien raakt ie bai de moide een gevoelige snaar
Een rockende pappa
En je docht “pappa skopt ’t ver”
Hai had miskien nooit echt een grôte deurbraak
Maar voor jou was ie een ster
Hé pappa
Een kloin lichtpuntje in de nacht
En dat zo’n ouwe kirrel nag kon speule
Dat was toch wel een pracht
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Solo
Een rockende pappa
En je docht “pappa skopt ’t ver”
Hai had miskien nooit echt een grôte deurbraak
Maar voor jou was ie een ster
Hé pappa
Een kloin lichtpuntje in de nacht
En dat zo’n ouwe kirrel nag kon speule
Dat was toch wel een pracht
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Pappa was een popster
Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster
Een lied voor u, juffrouw Vogelaar
God is liefde, Jezus is oké. Hé, hé, hé.
Een woize les, juffrouw Vogelaar
Leven is niet as het ABC, nee, nee, nee
Nee, nee, nee
Koik dut hier is ’t Baken voor de kinders van ’t durp
Skôol met de boibel, dus noordenders
Koik maar rond, de kinders benne allegaar bar zoet
Dat komt met die eerste klas gerust wel goed
Een lied voor u, juffrouw Vogelaar
God is liefde, Jezus is oké. Hé, hé, hé.
Een woize les, juffrouw Vogelaar
Leven is niet as het ABC, nee, nee, nee
Nee, nee, nee
Was ‘r ooit een kirrel weer je warm of koud van werd?
Was ‘r niemand die met jou wou lope?
Had je meer met vrouwe? Had je nooit gien kinderwens?
Kinders zat, en jee bloif juffrouw tot ‘t end
Boom, rôos, vis, vuur, juffrouw Vogelaar
God is liefde, Jezus is oké. Hé, hé, hé.
Een woize les, juffrouw Vogelaar
Leven is niet as het ABC, nee, nee, nee
Nee, nee, nee
Denk je ’s eives in je huisie an de Nobelhof
soms ’s hoe ’t aars had kenne lope?
Is ‘r den tevredenhoid of toch een tikkie spoit?
Ben je vrai, allien of allebai?
Denk je soms an Johan Cruijff ofzo?
Hoofdrolspeuler in ze oigen show, wo, wo, wo
Wat zeg je nou, juffrouw Vogelaar
“Cruijff was gien verlosser, nou oké”, hé, hé, hé. Hai deed mee…
Hé weer kom jee nou vandaan?
We kenne skoftig zinge
en we danse en springe
en we speule alle zale plat
Onze fans die benne
an hun groins te herkenne
en die worre ons vanzelf nooit zat
We gebruike drugs
We doen seks en zuks
en we kroige zowat alles cadeau
Maar we geve alle spulle
voor dat iene wat we wulle:
Onze koppe op de Popfoto
Popfoto
Ik heb hêel me leve lope hope (Popfoto)
Om ‘r voor me moeder voif te kope (Popfoto)
Weer ze grôos deur ’t durp mee kon lope
(of is dat idee nou zo bezope?)
Onze koppe op de Popfoto
We gaan van feest naar feest
want we kenne meest
alle sterre uit de hitpereed
En we sleipe wel
in een duur hotel
maar we slope eerst de hêle keet
Onze limousine
zuipt een zôot benzine
maar we hewe nag zat saldo
We benne roik as de Gooijer
Onze koppe worre mooier
Maar nag steeds niet op de Popfoto
Popfoto…
Een hippe jonge moid
in de pubertoit
volgt ons over ’t internet
maar we influence
ook wel grôte mense
ja we gaan echt as een raket
Nag effies en we staan
live op de maan
met de eerste buitenaardse show
Maar eerst hier op aarde
nag ien ding van waarde:
Onze koppe op de Popfoto
Denk je dat ’t me skêle ken
Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?
Denk je echt dat ’t skêle ken
Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?
Ik zag je op de oisbaan
De a.v.h. Destreelaan
En ik zag je bai Vrône
Langs de zailain staan
Ik zag je in ’t zwumbad
In café Rust Wat
En over ’t Daalmeerpad
Naar zee toe gaan
Denk je dat ’t me skêle ken
Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?
Denk je echt dat hoe mooi je ben
Goed maakt dat je mooi nooit hier ben?
Ik zag je op de snelweg
Op de Parallelweg
Ik zag je op de Boven-
en Benedenweg
Ik zag je nei De Koog gaan
Bai Malluti an de toog staan
Ik zag je nei Heiligenberg
Te discoballe gaan
Solo (refrein)
Ik zag je in stad Alkmaar
In café de Ooievaar
Na je werk as koekebakker
bai Davelaar
Ik zag je bai Atlantis
Weer ’t volk interessant is
Ik pak de 155
Nei weer me huis en me mand is!
Denk je dat ’t me ooit skêle ken
Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?
Ken ’t weze dat ’t me toch wat skêelt?
Heb ik nag steeds een ziel met te kort êelt?
Denk je dat ’t me skêle ken
Wat of je an heb, of je een man heb?
Zou ’t kenne weze dat ’t me sk^le ken
Dat je je heer vurf; dat je veul meer durf
Dat ik geniesen windsurf
As ik nou maar niet verkikkerd op je raak
Want verkikkerd rake is gien beste zaak
Ik hoor meziek, ik voel me ziek of toch temiste vaag
Ik dronk wat en toen klonk van jou an moin zowaar een vraag
As ik nou maar niet verkikkerd op je raak
Met een zôot volk is dut kroegie pittig druk
Evengoed zit ik nou naast een lege kruk
As je hier nou naast me zitte zou, den kon ik met je biere
Ik zou je late lache en miskien ok wel versiere
As ik nou maar niet verkikkerd op je raak
Ja, de nacht doet rare dinge met een man
Deer begroipt zo’n pittig moidje woinig van
Ik koik naar jou en zien je net een sigaretje doen
Ik wou ‘r ientje bietse, maar de moed zit in me skoen
As ik nou maar niet verkikkerd op je raak
Ik ken zien dat je allien ben en niet bloid
’t is al laat en je zoek vast gezellighoid
Ik koik naar jou en op een end koik jee terug naar moin
Die gast weer je mee kwam is weg en al loikt de kans ok kloin…
As je nou maar niet verkikkerd raak op moin
’t is sluitingstoid, Carel zingt weer z’n lied
‘t leste biertje, nee dat mis ik zeker niet
Ik koik de zaak nag ien keer rond en zien je niet meer staan
Ik kroig miskien nag ientje toe, den moet ik ok maar gaan
En ik ben denk net verkikkerd op je raakt
Ik voelde meest je vingers in me lege hand
Ik weet niet wat ik wil of wat ik moet
Ik voel me goed en den in iene slecht
Ik weet ’t allegaar niet goed
Refroin:
As ik ‘r ‘s vliege kon
As ik ‘r ‘s vliege kon
Ik hoef niet naar de zon
Allieneg maar naar jou
Maar vliege ken ik niet
Ik ben ien brok verdriet
En ok de zon verdwoint
Weer een nacht allien
’t Waait van ’s oches vroeg tot ’s eives laat
Ze zegge dat ’t asen beter gaat
Ik denk in mist op deuze groize dag
En ik draai een droeve plaat
Je weet dat ik soms leuke liedjes skroif
Maar soms voel ik niks leuks in me loif
Ik hoop dat je om alle liedjes lache ken
Murgen kom ik miskien effies los
Gaan ik mooi een rondje deur ‘t bos
Ik hoop dat jee den met me mee ken gaan
Refroin
As ik ‘r ’s vliege kon
As jee ‘r ;’s vliege kon
Same nei de zon
Was ik nooit een nacht allien
‘t Zal wel weer bloike
Ik zal wel bezwoike
Ik laat ‘t bai deuze moid niet bai koike
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur roeie en deur ruite
Ondersteboven binnenstebuite
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur ‘t vuur, al brand ik me pôte
Voor deuze vrouw loop ik dwars deur de slôte
Ik laat me niet stoppe, gaan maar liever an de kant
Al bouw je een muur, den zal ik ‘m slope
Ik moet en ik zal met dut moidje lope
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
De mooiste dag was dat ik jou zag
Je maak me zo bloid met je prachtige lach
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Hou me niet teugen. Niet an beginne
Ik denk nooit een keer an are vriendinne
Hou me niet teugen, teugen jou is niks bestand
’t is altoid goed om je gang te gaan
‘k ben een doener
‘k ben een doener
ik denk niet dat ik een voeler ben
Ik liep met moide en soms liep ’t fout
Ik werd ‘r meestal niet warm van of koud
Toch gaf ‘t ien keer een vreemdig gevoel
Ken je begroipe wat of ik bedoel?
‘k ben een doener
en ik doen of ik niet denke ken
‘k ben een doener
ik denk niet dat ik een voeler ben
Ik maak een gointje en lach meest altoid
zonder me masker koik ik niet zo bloid
me trane gaan as een stortbui tekeer
Jank ik uit noid of doet liefde zo zeer?
‘k ben een doener
en ik doen of ik niet denke ken
‘k ben een doener
ik denk niet dat ik een voeler ben
“Weer heb ik al dut verdriet an verdiend?”
was wat ik vroeg in de kroeg an me vriend
Hai zoid: “je voel veul, maar zeg niet genag”.
Ik zoi: “Ik voel ‘m”, en skoôt in de lach
Je heb je lippe vurfd je heer zit en je jurk staat goed
Trudy denk je dat je nôdig nag de stad in moet?
De maan ziet deur de rame hoe ik naar ‘t dakhout staar
Oh Trudy, gaan niet naar Alkmaar
Ik heb nooit zoid: “’t Is toid voor oorlog in Afghanistan”
Ik had ‘t leger wat beloofd, deer hield ik me dus an
Ik kwam wel trug, maar liet ok heêl wat achter in dat land
Oh Trudy, me hart legt in je hand
Wat moet je met een vent die in ze nest legt half lam?
Jee ben een jonge moid, je wil een grôte sterke man
Maar ik heb hoord,
‘t duurt niet lang den is ‘t met moin klaar
Oh Trudy, je hoef toch nag gien aar?
Nou gaat ze toch. Ik hoor ‘t an ‘t knarse van ‘t grind
En moin laat ze hier legge in me nest as een kloin kind
As ik ‘t kon liep ik ‘r heen en sloeg ‘r in mekaar
Oh Trudy, gaan niet naar Alkmaar
Oh Trudy, kom terug. Doe niet zo raar.
Je ben deurzichtig en hard as glas
Ik was de dichter die niet goed las
‘t klonk zo mooi en je leek een briljant
Dat je van glas was bleek naderhand
Je zeg bar woinig, al praat je mooi
Je ben venoinig. Ik was je prooi.
Ik docht “nou heb ik een pracht van een griet”.
Dat je van glas was, wist ik nag niet
Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?
Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit
Jee was die iene en nou een aar
Ik mocht je liene. Nou is ‘t klaar
Nou ben ik bloid dat ‘t toidelijk was
Je ben deurzichtig en hard as glas
Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?
Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit
Je ben deurzichtig en hard as glas
Ik was de dichter die niet goed las
‘t klonk zo mooi en je leek een briljant
Dat je van glas was bleek naderhand
Kroeg met gokkast
Is niks waard voor een jôon zonder baan (2X)
Soms kom ik met wat geld
maar ik gaan alle kere platzak hier vandaan
‘t Eerste verlies wordt een borrel
‘t tweede verlies wel voif
‘t derde verlies is een ramp
want ik durf niet meer nei me woif
refr.
En as den de kast ‘s bezet is
komt ‘t nag niet goed
want de pokertafel roept
dat ik deer speule moet
refr. – solo
Ik bloif maar purbere te winne
Tot na sluitingstoid
Daags deerna is wakker worre
Ok een barre stroid
refr. – outro
Ik was jong en pittig doenig
Liever lief as agressief
Zag ik mooie maide lope
Verrek; weer verliefd
En ik zag ‘r hêel wat komme
En ik zag ‘r hêel wat gaan
Ik zat barstensvol hormône
Gien ien zag me staan
Met me oge dicht
Lag ik nachtelang wakker
Gierde lust en liefde deur me bloed
Ik was ’s oches vroeg
An ’t end van de akker
Met een dag vol skôonhaid voor de boeg
Ik wou graag op gitaarles
Fanteseerde zâle vol
Maar ik most eerst op blokfluit
Niet echt rock ’n roll
Nou staan ik hier te speule
Op me oigen gitaar
Thuis een vrouw en een jôontje
Gien droom, dut is waar
Met me oge dicht
Lag ik nachtelang wakker
Gierde lust en liefde deur me bloed
Ik was ’s oches vroeg
An ’t end van de akker
Met een dag vol skôonhaid voor de boeg
Ik werd op zundag wakker
en me harses deed an alle kante zeer
‘t eerste wat ik pakte was een biertje
en dat deed ik nag een keer
Toen vond ik in de klerehoop een overhemd
echt skôon was ‘t niet meer
Ik struffelde de deur uit
om te koike of de zon die zundag skeen
De nacht ervoor had ik me best vermaakt
met leuke liedjes, flauwe grappe
En nou liep ‘r een jochie op de stoep
teugen een blikkie an te trappe
Toen liep ik nei de overkant
en luchtte ik de lucht van sudderlappe
En ik zweefde op die lucht zo trug
nei toide die ik meest vergeten was
An de wandel op een zundag
met een spoiker in me kop
‘t gevoel wat op me maag lag
hield niet over, hield niet op
Ik was stillig in me loif
Net zo stil as deuze dag
Zonder zon, maar met een kater
An de wandel op een dag
In ‘t park zag ik een vader met ze dochter gooie
en heur lachend vange
Ik stopte bai de zundeskôol
en hoorde deer de psalme en gezange
D’r fladderde een veugel
uit de toren weer de kerkklokke hange
Hai ging vast op de vlucht voor ‘t geluid
dat as me kinderjare klonk
Vlieg ‘r ’s gauw bai me raam vandaan kloin kauwtje
Vlieg zo ver as je ken bai me weg
Breng je zwarte jas en je gekras ver hier vandaan
Gaan maar gauw, kauw; den laat ik hier een traan
Want de vrouw weer ik van hou
Liet me hierzo allien
Ik heb nou gien zin om nag vogels te zien
Zonneskoin, skoin niet zo fel in me kamer
Moin kouwe hart kroig je toch nooit meer warm
Laat me nou maar en gaan hier vandaan
Beskoin je blauwe lucht, den laat ik een kouwe traan
Want de vrouw weer ik van hou
Hoort nou niet meer bai moin
Dat ik heb gien trek in je zonnige skoin
Beskoin je blauwe lucht en vlieg hier vandaan..
Den laat ik hier een traan
Wat of jee doen, ken soms niet skêle
Wat of je zeg, doet zeer van toid tot toid
Je ben nooit half. Je ben een hêle
Je ben een hêle mooie lieve moid
Wat of je zeg, is nooit verzonne
Wat of je maak is eerste kwalitoit
Ik ben met jou wat moois begonne
Met een gewône mooie lieve moid
Ik zag ‘r teugenop. Was bang voor vastighoid
Maar nou weet ik “Ik bloif altoid bai jou”
Ik wou de teugels los en malle rarighoid
Dat was toen,
maar nou beloof ik zo eêuwige trouw
Eerst was ik wild. Ik zag de maide wel,
Maar ik was toen vraigezel, en nou vrai ik met jou!
Ik kom op de tillevisie
‘t gaat over een man met veul verdriet
je zien me same met de grôte speulders
‘t ienigste verkil is: ik speul ‘t niet
Asen hoor ik bai de grôte name
met een gouwe kalf in de kast
kom ik in een supermarktreclame
omdat deuze rol zo bai me past
Ik hoop dat jee gaan koike naar die serie
want ik loik den wel een hêle Piet
Ik ben gien stuiver waard naast al die sterre
Je zal ‘t wel begroipe; ik speul ’t niet
die scène weer je zien dat ie ‘t zweer heb
omdat ie ze liefie nooit meer ziet
doen ik zomaar zonder rippetere
dat heb ok echt niet nôdig; ik speul ’t niet
Asen hoor ik bai de grôte name
met een gouwe kalf in de kast
kom ik in een supermarktreclame
omdat deuze rol zo bai me past
Ik hoop dat jee gaan koike naar die serie
want ik loik den wel een hêle Piet
Ik ben gien stuiver waard naast al die sterre
Je zal ‘t wel begroipe; ik speul ’t niet
Ik had een toid niet boister veul zin
Wat ik bouwd had stortte weer in
Dat noem ik nou me donkere toid
Die is over; ik ben weer bloid
Ik ben weer bloid, ik ben weer bloid
Niks gien nacht meer of narighoid
Soms ‘r ‘s een wolk, maar de zon skoint altoid
Neem een borrel. Ik ben weer bloid.
Soms leek ‘t nacht want ik had gien zicht
maar ik had me oge toen dicht
Nou ben ik meest de weg nooit meer kwoit
Oge ope; ik ben weer bloid
Ik gaan de kroeg nag welderes in
Ik kort op toid me padje weer in
Of ik allien gaan of met een moid
Maakt niet uit want ik ben weer bloid
maakt niet uit want ik ben weer bloid
Ik ken ‘r amper teugen
om te koike naar je peuke in de asbak
Ik zien de rooie endjes
Want je heb die peukies met je lippe raakt
Je lippestift zit ok nag an een koppie vol met thee
die je liet staan
Je zal ‘r zin an had hewwe
De zin an moin is je allang vergaan
’t Was een goed jaar voor andoivie
Beste opbrengst, goeie prois
Ik zou nag effies langs de bure
maar dat loikt nou een hêle rois
Je staan al bai de achterdeur
as ik je starre kwâaie loif zie
D’r komt niks zinnigs bai me op
’t Was een goed jaar voor andoivie
We trouwden drie jaar trug en voor ’t eerst
laat je nou de gordoine dicht
We prate al een toid niet
Van de woorde die wat zegge gien bericht
Ik voel van alles, denk me suf
maar woorde of een zin vind ik niet meer
en in ze ledikantje gaat ons klointje
as zo vaak weer puur tekeer
’t Was een goed jaar voor andoivie
Beste opbrengst, goeie prois
Ik zou nag effies langs de bure
maar dat loikt nou een wereldrois
Je staan al bai de achterdeur
as ik je starre kwâaie loif zie
D’r komt niks zinnigs bai me op
’t Was een goed jaar voor andoivie
Ik loop altoid maar te denke
Jee loop altoid maar te doen
Soms voel ik me net een kikker
Kom me redde met een zoen
Ik zwum allien in ’t diepe
En de kant is nag zo ver
Ik worstel, maar ik kom niet lekker boven
Ik zwum allien in ’t diepe
Steek je hand ‘r ’s naar me uit
De bôdem trekt, maar ik wil naar de kant
Want deer ben jee
Soms loop ik me op te skuile
Ik gaan oftig op de loop
Niet dat ik bai jou vandaan wil
Jee geef juist een beetje hoop
Dat ik kloin was had ik zwumles
Maar ik had niet zo veul zin
Dat ik hâalde gien diploma
Maar ik sprong ‘r toch maar in
Nou ben ik al effies ouwer
Weet nag steeds niet wat ik doe
Maar ik weet dat ik bai jou hoor
Dat ik spartel naar je toe
Ik zag plaatje van een moid op internet
Ze was zo mooi, dat sloeg echt in as een raket
Ze zat te lache en ze liet van alles zien
Refrein: Maar ik ken enkelt koike moidje
Zal je nooit beroike moidje
Ik ken enkelt koike moidje
Moin, moid op een site
Ik wou verkasse naar ’t wereld woide web
Om deer te kroige wat ik in ’t echt niet heb
Me nuwe liefde legt deer altoid voor me klaar
Altoid online
Niet voor de goin,
Maar voor de liefde zat ik dag en nacht te surfe op ’t net
Maar ik kroop allien te bed
Me moeder keek een keer naar me geskiedenis
Ze zag me moidje en dat vond ze niet zo fris
Ik werd computerlôos, verging met moid en muis
Ik ging in ‘t donker nag een rondje met de hond.
Hai trok me al blaffend meest teugen de grond.
Hai bleef maar trekke tot diep in ‘t land.
Wat denk je wat ik deer vond?
‘t Leek een vliegtuig, maar deus was puur grôot.
Hai lag met ze neus nag net niet in slôot.
Ik las ‘Atlantis’. Toen zag ik die vent.
Hai groinsde en ik verskôot.
refrein: Hé, ruimteveerman
as je ruimte heb voor twee,
ken ik den een keertje mee?
Hé ruimteveerman…
Enkelt koike en ik zit nerges an
Me wekker ging met een skellige tôon
Ik docht ‘wat ik droomt heb, loikt moin niet gewôon’.
Tot ik die ruimtevaartleerze zag staan
En op de bank lag die jôon.
Brandweerman
(Jimmy Webb; Seventh Son Music/Polygram Intern. Publishing)
Ik was een brandweerman, op een ladder met de slang
voor de duivel nag niet bang
Ik haâlde mense levend uit een brandend nest
As ‘t link werd was ik altoid op me best
En ze dochte dat me dooie loif deer lag
Maar ik ben d’r nag
Ik was een skipper. Ik stond stevig an ‘t roer
op alle zeeën weer ik voer
Ik ging ok vare toen ‘t spookte as de hel
Ik kwam nooit an, maar naar de kelder ging ik wel
Me skip legt rustig op de bôdem van de zee
maar ik zonk niet mee
Ik was een opperhoofd, kreeg respect van heêl de stam
totdat ‘t witte volk kwam
‘t Werd een bloedbad en ik kon d’r niks an doen
We werde ofmaakt door de brengers van ‘t fatsoen
De lucht werd donker en ‘t water kleurde roôd
maar ik ging niet doôd
Ik hang nag altoid rond en rond en rond en rond en rond…
Ik maak een ruimterois, langs de rande van de toid
wie weet weer moin bestemming laid?
As ik ‘m vonden heb den kroigt me geest deer rust
Miskien wor ik wel weer de man die brande blust
Of kom ik as druppie regen erges neer?
Dat zien we den wel weer
We zien ‘t wel een keer op keer op keer op keer op keer op keer…
‘t Skroint, ‘t skuurt zolang ‘t duurt
Liefde gooit een dart recht in je hart
‘t doet zo skoftig zeer, doet zo skoftig zeer
Liefde is een wolk vol met hondeweer
Leeg hart, mmm mmm, leeg hart
Ik ben wel jong, maar echt niet stom
En ik leer heêl gauw, ja ok van jou
Ik leerde echt een zoôt, leerde echt een zoôt
liefde trapt je hart van de wal in sloôt
Leeg hart, mmm mmm, leeg hart
Droom maar mooi van maneskoin, rôzegeur en al die goin
Droom maar van ‘t paredois, moin maak je niks wois
‘t is gewoôn niet waar, ‘t is gewoôn niet waar
liefde redt gien mens, liefde is gevaar
Leeg hart, mmm mmm, laf hart
Ja, je was altoid een mooie maid
en ik was bloid
dat je met moin ging
Dat was gien kloin ding.
Ik was de man.
Maar nou sta je met je koffers klaar
en dat is raar
Niet uit te legge
Moeder zou zegge:
“‘Dat komt ‘r van.”
Ik docht dat ‘t mooi voor mekaar was
tot ik de sigaar was
want jee docht wat aars.
Moeder had ‘t ok geloik al zoid.
“Die mooie maid zal wel niet deugen.”
Ik zai: “’t Is leugen.”
Ik zat d’r naast.
Wat heb ik je den toch ooit misdaan
dat je most gaan en moin liet zitte?
Zat ik te pitte al die toid?
En al wou ik den dat je was bleven
van me leven nooit gien woif meer
want dat is niks aars as narighoid
Ik zag een gezicht ’t was zo mooi as een gedicht
En ’t was open; ik keek zomaar in d’r ziel
’t was of ik viel. Ik zag ’t licht
Na na na na na na
Had ik net de are kant op keken, was ‘r nou niks an de hand
Den had ik nou nag me verstand
En niet de kriebels in me loif
Na na na na na na
Refrein: Zinge, ik bloif maar zinge
Van mooie dinge
Van een gezicht
Nou is ’t te laat. ’t Legt op straat, omdat ik van de dake skreêuw
dat ik niet zocht maar vond en docht
“dut is de liefde van de eeuw”
Na na na na na na
Ik zat te denke: “Hoe bloif ik bestaan?”
toen dat je zoid had: “Ik most maar d’r ‘s gaan.”
Zonder jou loopt ‘t met moin gehoid mis.
(Dat) ik maak me oigen wois dat ‘t net aarsom is.
‘t Regent omhoog
‘t Ien is ‘t aar
Berge ben dâle
en leugens ben waar
Met moin gaat ‘t best
en ik denk nooit an jou
De lucht is groen
en ‘t gras is blauw
Ik ben vanzelf van ‘t sterke geslacht
Bai me gevoel legt nou net niet me kracht
Ik ken bar sjouwe, maar dut is te zweer
Ik denk nou puur leukig, aars gaat ‘t niet meer
‘t Sneeuwt in de trope
Een tuinder teêlt vuil
‘t Is heet op de noordpoôl
Ik lach as ik huil
Ik ben bar bloid
zonder jou as me vrouw
De lucht is groen
en ‘t gras is blauw
‘t Regent omhoog
en me trane ben zoet
Een sloôt is van zand
Wat God verbiedt moet
Met moin gaat ‘t lekker
Ik hoef niks van jou
De lucht is groen
en ‘t gras is blauw
Ik hou niet van jou
en ‘t gras is blauw
Ik skee ‘r uit bai de febriek
Ik skreef een briefie met ‘ik gaan’
Met me gitaar onder me jas
ging ik uit me durp vandaan
Ik liftte hillegaar nei Skagen
weer ik hokte met een maat
ik ging alle kroege langs
van ‘s middes vroeg tot ‘s eives laat
… Ik docht ik ken mooi speule
maar ze woue deer gien joôn met een gitaar
Ik werd puur mager deer in Skagen
Had gien marzel en gien cent
Dat ik ging maar weer d’r ‘s lifte
tot Den Helder op een end
Want deer borst ‘t van de kroege
vol met zuipskuite en tuig
Dat ik docht ‘da’s kat in ‘t bakkie’
maar meziek zat ze wel ruig
Want ze kwame om te zuipe
dat ze moste deer gien joôn met een gitaar (we hoeve hier gien gitaar, joôn)
Ik sliep ‘s nachts tussen de zwervers
maar dat was toch niet moin soort
Dat ik op de boôt nei Texel
as verstekeling an boord
In een kroegie in De Koog
zat een bandje, vier man sterk
Ik skoof zomaar d’r ‘s an
en ik zette me gitaar an ‘t werk (an de kant…)
Kom je nag ‘r ‘s op de Wadde
gaan den ok ‘r ‘s langs De Koog
In een kroegie ken je zitte
met een biertje an de toog
‘t Is deer altoid puur bedroivig
op de dansvloer ok op ‘t lest
Want d’r is een goed meziekie
van een voifkoppig orkest
Waag een dansie op vekantie
op ‘t bandje van een joôn met een gitaar
Ik weet nag dat ik niet loslate wou
En jee maar wachte. Al die nachte was ik op sjouw
Al me leuges maak ik nooit meer goed
Ik ken me echt niks heugen van een leste groet
Ik weet nag wel nachtelang stappe in Amsterdam
De toid dat ik deer graag kwam, loikt nou wel voorbai
Was ik laveloôs of stond me pet niet goed?
Ik ken me echt niks heugen van een leste groet
Ik mis je ien keer in de zoveul toid
As een warm bad na een dag vol bedroivighoid
In november verlies ik vaak de moed
Ik ken me echt niks heugen van een leste groet
Ik weet nag wel nachtelang stappe in Amsterdam
De toid dat ik deer graag kwam is nou echt voorbai
Was ik laveloôs of stond me pet niet goed?
Ik ken me echt niks heugen van een leste groet
Ik ken me echt niks heugen van een leste groet
‘t ga je goed…
Ik ben een oud vrouwtje
vernoemd naar me moeder
Vader is ok maar
een kind met een beerd
As bliksem een droom was
verlangen een vonkie
was dut huis al tien keer
deur vlamme verteerd
Refrein: Gooi ‘r ‘s een touwtje
of kom met een ladder
Skilder een plaatje
van de harddraverai
Trek me d’r uit
of geef enkelt wat houvast
Aars gaat in dut gat nag
me leven voorbai
Dat ik nag jong was
had ik een vraier
Hai was niet moeders mooiste
maar wel pionier
Dat is een toid leden
en nou zit ik te koike
hoe de jare verstroike
as een woeste rivier
Refrein
Ik heb een keuke vol vliegies
ik hoor ze wel zoeme
Toen me wekker dat ok deed
… heb ik niks hoord
Hoe ken ‘t weze
dat je ‘s oches te werk gaan
en ‘s eives weer thuis kom
en je zeg gien stom woord?
Refrein + Hoe geef ik me leven nag ien keer een draâi?
Goinig hoe de boel altoid maar draâit
ien dag bar bloid
de aar vol narighoid
Zo gaat alles altoid in ‘t rond
nou ben je raik
den zit je an de grond
Koik ‘r ‘s hoe de toid draâit as een wiel
die ien die viel
dat was nou net je maat
Trekt ‘t wiel je soms ‘r ‘s naar de grond
‘t draâit weer rond
tot ‘t naar boven gaat
Heêl de wereld draâit en draâit maar deur
‘t loikt een sleur
toch komt gien dag ooit terug
Heb je alles zien en weet je al
wat komme zal
noh joôn dat loikt me stug
Ik was nag puur kloin dat ik mee mocht in ‘t skuitje
ok moeders most mee op die akkertjesrois
Dat was op ien eivend een cruise om de wereld
Langs Griekenland, Lombok en nei Paredois
Refrein: Vader ik wul weer een rondje gaan vare
de Zeumersloôt of en den over de Veert
“’t Is jammer joôn, dat je dat nou pas kom vrage
De boel is verkaveld. Nou ken ‘t gien meer”
As vader puur ver most den ging ie op stikke
Den kwam ie ok onder de middeg niet thuis
Den kon ie mooi effies an ‘t sloôtkantje zitte
As alles op regel was, loof weer naar huis
Toen kwam ‘r toch zo’n allemachtige happer
Bai iedere skep was ‘r weer een wik weg
De kloet kon an stukkies en mooi in de kachel
De Waaie Veert dempten ze, ‘t is nou Veertweg
De zandwages veegden een zoôt van de kaart
Een weg voor een sloôt en een dam voor een brug
Weer is nou die welvaart as niemand meer vaart?
‘t Was de vooruitgang, d’r is gien weg trug
Hou je lippe wat dichter bai de tillefoôn
Doe maar net of je bai moin ben, niet bai die joôn
Den zet ik hier nag een gevoelig plaatje op
En den zeg jee teugen dat joôntje: “Hier houdt ‘t op.”
Zeg heêl zachies, denk je ok nag vaak an moin?
Of loopt alles met die nuwe as een train?
Liefde maakt blind, me beste kind, maar koik ’rs goed
Ik hang maar op, of zeg je dat ie vertrekke moet?
Je zit met die are kirrel deer, dat je prate niet vroiuit
Kom je terug? Zeg enkelt ja of nee
Bloif me ex of wor me bruid
Hou je lippe wat dichter bai de tillefôôn
Doe maar net of je bai moin ben, niet bai die joôn
Den zet ik hier nag een gevoelig plaatje op
En den zeg jee teugen dat joôntje: “Hier houdt ‘t op.”
Heêl wat jare terug, in een land heêl ver
Zag een woize man een barre rare ster
Hij nam twee mate mee, om op roet te gaan
Om te koike hoe die ster deer kwam te staan
Ze trokke deur ’t zand, ’t ging van oôst naar west
Dut was gien rondje om, dut was een zwere test
Ze kwame in de buurt en na een leste sprint
Vonde ze niks duurs, maar enkelt een kloin kind
Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien
Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien
Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain
werde ok die drie woize manne effies kloin
As een woif nou met een buik met biene loopt
Denk den maar ‘die buik, die zit vol goeie hoop’
Deer komt ‘r ientje uit, die nerges wat van vindt
Die zonder woorde zegt: “Wees allegaar meer kind.”
Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien
Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien
Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain
ben we altemet allegaar weer effies kloin
Groize lucht, diepe zucht
Waterkoud, klatergoud
Koppiestik, krentemik
Jee gaan nerges heen
Nô joh, koik ‘rs an
Vandaag d’r vriend
Murgen d’r man
Nô joh, koeteldekoet
Kloete in de huwelijksboôt
Niks gien moeilijkdoenerai
Vandaag begon en ging voorbai
Ploegend deur de zwere klai
Jee gaan nerges heen
Veeg ’t snot of an je mouw
Zeg thuis teugen moeder de vrouw:
“Bind je oigen vast met koeietouw
Jee gaan nergens heen.”
De markies van Karabas
Lag te water in een plas
Z’n kater kwam ‘m goed van pas
Zo kreeg ie de prinses…
Ik kwam me nest uit met goeie zin
Dut leek een dag met een goed begin
Ik keek naar buiten. Wat zag ik deer?
Zoveul kommer en kwel zag ik sinds jouw vertrek niet meer
Nôh hé ellende. Toid niet zien.
Ik docht ‘nou bloif je uit me huis meskien’
Maar as een virus, sluip je d’r weer in
Hallo kommer, kommer, kommer, kom ‘r in
Hier is een bakkie koffie. Pak maar weer een stoel
Vertel maar weer leugens met een stalen smoel
Vul al me dage weer met narighoid
Ik vind ’t best, maar geef me ok een beetje liefde op z’n toid
Ik was as kind al nooit zo’n makkelijk feguur
Ik wist niks van goed of slecht
Maar ien ding vond ik in die toid nagal ampart
Hoe maide solle konne met een joôn z’n hart
Deerom zit ik op een hek
Ze versloite moin voor gek
Heêl de wereld gaat tekeer
Ik doen niks, ik prakkezeer
Deerom zit ik op een hek
De kinders uit me klas, ze ben nou man en vrouw
Met een huis en hypotheek
Gien mens zal zegge dat die vastighoid benauwt
Maar hopies stelle denke ‘was ik maar nooit trouwd’
D’r komt een dag den ben je oud en zat van ’t gedoe
Dat vergeet je liever gauw
Je ken wel spoit hewwe as here op je hoofd
Den gaan je an de zuip, want alcohol verdooft
Gustereivend in me kamer
Was ik niet bloid zo zonder vrouw
En toen droomde ik van jou
Ik liep te koiken naarde sterre
En de maan stond op z’n post
Toen ik an je denke most
Vlak deerna kwam ik je teugen
Ik verskoôt en kreeg een kleur
Met wie liep je armpie deur?
Je zai ‘koik, dut is nou me skarrel’
En deer zat ‘m ‘t venoin
Praatte je nou teugen hem of moin?
Ik stapte dapper naar die vreemde
Ik zai ‘noh, heui’ en hield me groôt
Stiekem oisde ik me doôd
Je hing nag altoid an z’n arm
En hai had nag niet veul zoid
Maar hai keek me veuls te bloid
Toen ie zai ‘dut is me zuster,
maar ze wordt ’t liefst je vrouw’
wist ik dat je trouwe wou
As ik zegge zou dat ik van je hou
Zou je denke dat je bai me bleef?
As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’
Kwam ik kruipend bai je en ik bleef
In ’t eerste licht raakt de nacht uit zicht
En de liefde skoint over de dag
Maar ’t was niet best as je in je nest
Mooi te sleipen lag en dat niet zag
We ben nou een stel, want je zag ’t wel
En ik knoip heêl zachies in je hand
Wat ben wai verwend. Zonder rooie cent
toch maar mooi de roikste van ‘t land
As ik zegge zou dat ik van je hou
Zou je denke dat je bai me bleef?
As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’
Kwam ik kruipend bai je en ik bleef
‘k heb een ouwe ezel en een manke goit
Met die ouwe ezel ben ik skoftig bloid
Om een kar te trekke is ie veuls te traag
En hai vreet me arm, maar ik mag ‘m graag
Want dat ouwe beesie is me nooit ‘rs moe
As ik bai ’t hek staan komt ie naar me toe
En hai stelt gien vrage is me altoid trouw
’t is een beste ezel
Beter den een vrouw
Bai me twuntig kippe loopt een kâle haan
Hai ken niet meer kraaie en nag amper staan
Al z’n mooie vere legge deur ’t hok
Hai gaat van ellende altoid vroeg op stok
Want die twuntig kippe zeure an z’n kop
Dat is niet te harden want ’t houdt nooit op
Nee, den is die ezel nag geniesen stom
Niks gien ezelinne
Gien gezoik met woive
Welke halve gare noemt moin ezel dom?
Mooi zitte, koike, moide vergeloike
Wat zal ik ‘rs doen veneivend laat?
Eerst zitte, roke, meskien een beetje hope
Op een mooie moid die met me praat
Ik ben gruiziger den gruis, maar me moidje zit nag thuis
Je weet toch hoe zuks gaat?
Ze zai: “Nee, nee, nee, ik gaan niet mee
Ok niet enkeltvoor de grap
Nee, nee, nee, ik hoef niet mee
Maar hou ’t wel een beetje knap
En zeg niet ‘Kom, ik de bai en jee de blom’.
Deer ben ik immers zelf in trapt.”
Ik zit hier te zitte. Ik zou wel kenne pitte
Ik voel me as een vlieg in een spinneweb
Ik draai nag een sjekkie. Een maid met een leuk bekkie
Vraagt of ik meskien een vuurtje heb
En ik zeg ‘Kom, ik de bai en jee de blom’
Ze geeft me niet geloik een mep
Ze doet deftig, heftig, ze loikt een jaar of zestig
Dat zien ik nou ok, maar hoe kom ik weg?
Ze werkt in de bouw (zegt ze)
Dat ze van me houdt, (zegt ze)
En dat ik van die mooie dinge zeg
En ik zeg ‘Kom bai ’t baitje, mooie blom’
We duike same in een heg…
Ik hoor de traine raaie. Ze gaan over ’t spoor
Maar dat is alle nachte niet alles wat ik hoor
Want uit de are celle klinkt altemet een skreêuw
Ik zit nou twei jaar binnen, maar ’t loikt soms net een eêuw
Me moeder zee al ‘joôntje bloif op ’t rechte pad’
Maar steeds als ze dat zoid had gaf ik heur een kat
Ik was gien brave borst meer dat ik die vent neerskoôt
Ik luister naar de traine. Me oge worre roôd
Die train zit vol met mense. Die benne mooi op roet
Meskien omdat ze wulle. Meskien omdat ’t moet
Ze koike en ze zitte rechtop of onderuit
Net as ik, maar as die train stopt stappe ze wel mooi uit
Ik wou dat ik een train was. Den was ik nooit ontspoord
Den leefde nou die vent nag die ik toen heb vermoord
Een train is in beweging. Dat is wat ik zo mis
en een train hoeft niet te zitten in de gevangenis
Net toen ik gien puntje licht meer zag
Toen ik docht ‘dut is de zwartste dag’
Kwam je zoas altoid net op toid
Moin vriend droevighoid
Weer een nacht allien, een vreemde stad
‘k sleip niet voor ik jou te gast heb had
Ik raak je van m’n leven niet meer kwoit
Moin vriend droevighoid
Skarrels gaan en vriende bloive weg
Ik vertel gien leugen as ik zeg
‘Ik weet niet weer ik jou an heb verdiend’
Droevighoid m’n vriend
Bai ons op ‘t noordend ben de mense heêl gewoôn
Niks gien rarighoid, je gaan gewoôn te werk
En je slove je niet uit en je stelle je niet an
En ’s zundes gaan de meiste nag te kerk
An de are kant van ’t durp
Ben de mense katholiek
En die gaan naar ’t café
Met veul drank en met meziek
En de maide danse rond
in een veuls te blôte jurk
Deerom gaan ik altoid graag
Nei de are kant van’t durp
En alle jarekomt weer de kermis naar ’t durp
Maar dat is vanzelf ok niet voor ons soort
Dat onzalige gezwier en dat duivelse gedraai
En d’r wordt ok skoftig zopen, hew ik hoord
Ze ben zondig, net as wai, maar dat duurt deer nooit zo lang
Effies biechte en een rôzekrans voor straf
Nou dat is bai ons wel aars. Niks gien uitweg ben ik bang
Wai ben skuldig van de wieg tot an ’t graf
Mense, oh mense. Joôs wat hew ik daan?
Ik had mooi met me Ansie voor ’t altaar kenne staan
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Ik ging nei stad, deer liep ik rechtdeur neim’n doel
Ze zat achter ‘t raam en ik bond ‘r an d’r stoel
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Wat was ze toch verveulend. Wat was ze in de weer.
Ik docht nag ‘asen pak ik maar ‘s mooi me skietgeweer’
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
De eerste was een skampskot, niet zo’n beste zaak
Ik most ‘r zien krepere, maar de tweede was goed raak
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Maar hoor ’s hier bewaker, ik sleip nag niet zo best
Want alle nachte hoor ik heur weer lope om me nest
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Datwil je woif niet deugen, geef ‘r nag een kans
Of geef je woif twei kogels, net zo as ik deed met Ans
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.
Ik loop de biene uit me loif
‘k ben barstend loof en skoftig stoif
Den moet ik ok nag nei me woif
Die oftig vraagt weer of ik bloif
En ’s eives is me vuurtje blust
Maar den kroig ik nag gien rust
Want den moet er nôdig klust
En me woif heb last van lust
‘k most maar d’r ’s gaan
‘k most maar d’r ’s gaan
Nou houdt ’t op
Nou ken je op je kop gaan staan
‘k most maar d’r ’s gaan
Me woif wil dut, me baas wil dat
Maar ik wil ok nag wel d’r ’s wat
Nou ben ik ’t meer den zat
Ik bloif liever in me krat
Want wat denk je dat ’t kost
De hypotheek raakt nooit oflost
Ik heb de stekker d’r uit rost
Weet je wat ik maar d’r ’s most?
Hou me maar niet an de praat
Asen wor ik echt nag kwaad
‘k weun niet meer in deuze straat
Ik druk me snor, ik poets de plaat
Je vrai te zacht, je praat te luid
Dus kop omhoog en borst vooruit
.. Om de noord of om de zuid
Ik geef ’t op, ik skai ’r uit
Koik niet zo sip , dut feest is houwen
’t leven gaat deur en de wereld bloift gewoôn draaie
Wees nou maar bloid dat we een toidje skarrel hadde
Bloif niet koike naar wat skeef liep. Hou je haaks.
Leg je hoofd maar op moin kussen
Druk je mooie warme loif teugen me an
Hoor de regen zachies tikke
Laat die bui maar lekker buiten
Kom, den speule we nag ien keer vrouw en man
As een toegift
Ik red me wel. Jeegaan je gang weer.
As je me hulp wil, weet je weer je die ken hâle
Praat nou maar niet over murgen of nag later
As je weg ben is ’r toid genag voor trane
Leg je hoofd maar op moin kussen
Druk je mooie warme loif teugen mean
Hoor de regen zachies tikke
Laat die bui maar lekker buiten
Kom, den speule we nag ien keer vrouw en man
As een toegift
‘t Zal wel weer bloike
Ik zal wel bezwoike
Ik laat ‘t bai deuze moid niet bai koike
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur roeie en deur ruite
Ondersteboven binnenstebuite
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur ‘t vuur, al brand ik me pôte
Voor deuze vrouw loop ik dwars deur de slôte
Ik laat me niet stoppe, gaan maar liever an de kant
Al bouw je een muur, den zal ik ‘m slope
Ik moet en ik zal met dut moidje lope
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
De mooiste dag was dat ik jou zag
Je maak me zo bloid met je prachtige lach
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Hou me niet teugen. Niet an beginne
Ik denk nooit een keer an are vriendinne
Hou me niet teugen, teugen jou is niks bestand
Groize lucht, diepe zucht
Waterkoud, klatergoud
Koppiestik, krentemik
Jee gaan nerges heen
Nô joh, koik ‘rs an
Vandaag d’r vriend
Murgen d’r man
Nô joh, koeteldekoet
Kloete in de huwelijksboôt
Niks gien moeilijkdoenerai
Vandaag begon en ging voorbai
Ploegend deur de zwere klai
Jee gaan nerges heen
Veeg ’t snot of an je mouw
Zeg thuis teugen moeder de vrouw:
“Bind je oigen vast met koeietouw
Jee gaan nergens heen.”
De markies van Karabas
Lag te water in een plas
Z’n kater kwam ‘m goed van pas
Zo kreeg ie de prinses…
Ik kwam me nest uit met goeie zin
Dut leek een dag met een goed begin
Ik keek naar buiten. Wat zag ik deer?
Zoveul kommer en kwel zag ik sinds jouw vertrek niet meer
Nôh hé ellende. Toid niet zien.
Ik docht ‘nou bloif je uit me huis meskien’
Maar as een virus, sluip je d’r weer in
Hallo kommer, kommer, kommer, kom ‘r in
Hier is een bakkie koffie. Pak maar weer een stoel
Vertel maar weer leugens met een stalen smoel
Vul al me dage weer met narighoid
Ik vind ’t best, maar geef me ok een beetje liefde op z’n toid
Ik ben een oud vrouwtje
vernoemd naar me moeder
Vader is ok maar
een kind met een beerd
As bliksem een droom was
verlangen een vonkie
was dut huis al tien keer
deur vlamme verteerd
Refrein: Gooi ‘r ‘s een touwtje
of kom met een ladder
Skilder een plaatje
van de harddraverai
Trek me d’r uit
of geef enkelt wat houvast
Aars gaat in dut gat nag
me leven voorbai
Dat ik nag jong was
had ik een vraier
Hai was niet moeders mooiste
maar wel pionier
Dat is een toid leden
en nou zit ik te koike
hoe de jare verstroike
as een woeste rivier
Refrein
Ik heb een keuke vol vliegies
ik hoor ze wel zoeme
Toen me wekker dat ok deed
… heb ik niks hoord
Hoe ken ‘t weze
dat je ‘s oches te werk gaan
en ‘s eives weer thuis kom
en je zeg gien stom woord?
Refrein + Hoe geef ik me leven nag ien keer een draâi?
Ja, je was altoid een mooie maid
Ik skee ‘r uit bai de febriek
Ik skreef een briefie met ‘ik gaan’
Met me gitaar onder me jas
ging ik uit me durp vandaan
Ik liftte hillegaar nei Skagen
weer ik hokte met een maat
ik ging alle kroege langs
van ‘s middes vroeg tot ‘s eives laat
… Ik docht ik ken mooi speule
maar ze woue deer gien joôn met een gitaar
Ik werd puur mager deer in Skagen
Had gien marzel en gien cent
Dat ik ging maar weer d’r ‘s lifte
tot Den Helder op een end
Want deer borst ‘t van de kroege
vol met zuipskuite en tuig
Dat ik docht ‘da’s kat in ‘t bakkie’
maar meziek zat ze wel ruig
Want ze kwame om te zuipe
dat ze moste deer gien joôn met een gitaar (we hoeve hier gien gitaar, joôn)
Ik sliep ‘s nachts tussen de zwervers
maar dat was toch niet moin soort
Dat ik op de boôt nei Texel
as verstekeling an boord
In een kroegie in De Koog
zat een bandje, vier man sterk
Ik skoof zomaar d’r ‘s an
en ik zette me gitaar an ‘t werk (an de kant…)
Kom je nag ‘r ‘s op de Wadde
gaan den ok ‘r ‘s langs De Koog
In een kroegie ken je zitte
met een biertje an de toog
‘t Is deer altoid puur bedroivig
op de dansvloer ok op ‘t lest
Want d’r is een goed meziekie
van een voifkoppig orkest
Waag een dansie op vekantie
op ‘t bandje van een joôn met een gitaar
Ik hoor de traine raaie. Ze gaan over ’t spoor
Maar dat is alle nachte niet alles wat ik hoor
Want uit de are celle klinkt altemet een skreêuw
Ik zit nou twei jaar binnen, maar ’t loikt soms net een eêuw
Me moeder zee al ‘joôntje bloif op ’t rechte pad’
Maar steeds als ze dat zoid had gaf ik heur een kat
Ik was gien brave borst meer dat ik die vent neerskoôt
Ik luister naar de traine. Me oge worre roôd
Die train zit vol met mense. Die benne mooi op roet
Meskien omdat ze wulle. Meskien omdat ’t moet
Ze koike en ze zitte rechtop of onderuit
Net as ik, maar as die train stopt stappe ze wel mooi uit
Ik wou dat ik een train was. Den was ik nooit ontspoord
Den leefde nou die vent nag die ik toen heb vermoord
Een train is in beweging. Dat is wat ik zo mis
en een train hoeft niet te zitten in de gevangenis
Bai ons op ‘t noordend ben de mense heêl gewoôn
Niks gien rarighoid, je gaan gewoôn te werk
En je slove je niet uit en je stelle je niet an
En ’s zundes gaan de meiste nag te kerk
An de are kant van ’t durp
Ben de mense katholiek
En die gaan naar ’t café
Met veul drank en met meziek
En de maide danse rond
in een veuls te blôte jurk
Deerom gaan ik altoid graag
Nei de are kant van’t durp
En alle jarekomt weer de kermis naar ’t durp
Maar dat is vanzelf ok niet voor ons soort
Dat onzalige gezwier en dat duivelse gedraai
En d’r wordt ok skoftig zopen, hew ik hoord
Ze ben zondig, net as wai, maar dat duurt deer nooit zo lang
Effies biechte en een rôzekrans voor straf
Nou dat is bai ons wel aars. Niks gien uitweg ben ik bang
Wai ben skuldig van de wieg tot an ’t graf
Ik ging in ‘t donker nag een rondje met de hond.
Hai trok me al blaffend meest teugen de grond.
Hai bleef maar trekke tot diep in ‘t land.
Wat denk je wat ik deer vond?
‘t Leek een vliegtuig, maar deus was puur grôot.
Hai lag met ze neus nag net niet in slôot.
Ik las ‘Atlantis’. Toen zag ik die vent.
Hai groinsde en ik verskôot.
refrein: Hé, ruimteveerman
as je ruimte heb voor twee,
ken ik den een keertje mee?
Hé ruimteveerman…
Enkelt koike en ik zit nerges an
Me wekker ging met een skellige tôon
Ik docht ‘wat ik droomt heb, loikt moin niet gewôon’.
Tot ik die ruimtevaartleerze zag staan
En op de bank lag die jôon.
Goinig hoe de boel altoid maar draâit
ien dag bar bloid
de aar vol narighoid
Zo gaat alles altoid in ‘t rond
nou ben je raik
den zit je an de grond
Koik ‘r ‘s hoe de toid draâit as een wiel
die ien die viel
dat was nou net je maat
Trekt ‘t wiel je soms ‘r ‘s naar de grond
‘t draâit weer rond
tot ‘t naar boven gaat
Heêl de wereld draâit en draâit maar deur
‘t loikt een sleur
toch komt gien dag ooit terug
Heb je alles zien en weet je al
wat komme zal
noh joôn dat loikt me stug
Net toen ik gien puntje licht meer zag
Toen ik docht ‘dut is de zwartste dag’
Kwam je zoas altoid net op toid
Moin vriend droevighoid
Weer een nacht allien, een vreemde stad
‘k sleip niet voor ik jou te gast heb had
Ik raak je van m’n leven niet meer kwoit
Moin vriend droevighoid
Skarrels gaan en vriende bloive weg
Ik vertel gien leugen as ik zeg
‘Ik weet niet weer ik jou an heb verdiend’
Droevighoid m’n vriend
Mooi zitte, koike, moide vergeloike
Wat zal ik ‘rs doen veneivend laat?
Eerst zitte, roke, meskien een beetje hope
Op een mooie moid die met me praat
Ik ben gruiziger den gruis, maar me moidje zit nag thuis
Je weet toch hoe zuks gaat?
Ze zai: “Nee, nee, nee, ik gaan niet mee
Ok niet enkeltvoor de grap
Nee, nee, nee, ik hoef niet mee
Maar hou ’t wel een beetje knap
En zeg niet ‘Kom, ik de bai en jee de blom’.
Deer ben ik immers zelf in trapt.”
Ik zit hier te zitte. Ik zou wel kenne pitte
Ik voel me as een vlieg in een spinneweb
Ik draai nag een sjekkie. Een maid met een leuk bekkie
Vraagt of ik meskien een vuurtje heb
En ik zeg ‘Kom, ik de bai en jee de blom’
Ze geeft me niet geloik een mep
Ze doet deftig, heftig, ze loikt een jaar of zestig
Dat zien ik nou ok, maar hoe kom ik weg?
Ze werkt in de bouw (zegt ze)
Dat ze van me houdt, (zegt ze)
En dat ik van die mooie dinge zeg
En ik zeg ‘Kom bai ’t baitje, mooie blom’
We duike same in een heg…
Ik zag een gezicht ’t was zo mooi as een gedicht
En ’t was open; ik keek zomaar in d’r ziel
’t was of ik viel. Ik zag ’t licht
Na na na na na na
Had ik net de are kant op keken, was ‘r nou niks an de hand
Den had ik nou nag me verstand
En niet de kriebels in me loif
Na na na na na na
Refrein: Zinge, ik bloif maar zinge
Van mooie dinge
Van een gezicht
Nou is ’t te laat. ’t Legt op straat, omdat ik van de dake skreêuw
dat ik niet zocht maar vond en docht
“dut is de liefde van de eeuw”
Na na na na na na
As ik zegge zou dat ik van je hou
Zou je denke dat je bai me bleef?
As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’
Kwam ik kruipend bai je en ik bleef
In ’t eerste licht raakt de nacht uit zicht
En de liefde skoint over de dag
Maar ’t was niet best as je in je nest
Mooi te sleipen lag en dat niet zag
We ben nou een stel, want je zag ’t wel
En ik knoip heêl zachies in je hand
Wat ben wai verwend. Zonder rooie cent
toch maar mooi de roikste van ‘t land
As ik zegge zou dat ik van je hou
Zou je denke dat je bai me bleef?
As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’
Kwam ik kruipend bai je en ik bleef
Ik was nag puur kloin dat ik mee mocht in ‘t skuitje
ok moeders most mee op die akkertjesrois
Dat was op ien eivend een cruise om de wereld
Langs Griekenland, Lombok en nei Paredois
Refrein: Vader ik wul weer een rondje gaan vare
de Zeumersloôt of en den over de Veert
“’t Is jammer joôn, dat je dat nou pas kom vrage
De boel is verkaveld. Nou ken ‘t gien meer”
As vader puur ver most den ging ie op stikke
Den kwam ie ok onder de middeg niet thuis
Den kon ie mooi effies an ‘t sloôtkantje zitte
As alles op regel was, loof weer naar huis
Toen kwam ‘r toch zo’n allemachtige happer
Bai iedere skep was ‘r weer een wik weg
De kloet kon an stukkies en mooi in de kachel
De Waaie Veert dempten ze, ‘t is nou Veertweg
De zandwages veegden een zoôt van de kaart
Een weg voor een sloôt en een dam voor een brug
Weer is nou die welvaart as niemand meer vaart?
‘t Was de vooruitgang, d’r is gien weg trug
‘t Skroint, ‘t skuurt zolang ‘t duurt
Liefde gooit een dart recht in je hart
‘t doet zo skoftig zeer, doet zo skoftig zeer
Liefde is een wolk vol met hondeweer
Leeg hart, mmm mmm, leeg hart
Ik ben wel jong, maar echt niet stom
En ik leer heêl gauw, ja ok van jou
Ik leerde echt een zoôt, leerde echt een zoôt
liefde trapt je hart van de wal in sloôt
Leeg hart, mmm mmm, leeg hart
Droom maar mooi van maneskoin, rôzegeur en al die goin
Droom maar van ‘t paredois, moin maak je niks wois
‘t is gewoôn niet waar, ‘t is gewoôn niet waar
liefde redt gien mens, liefde is gevaar
Leeg hart, mmm mmm, laf hart
Heêl wat jare terug, in een land heêl ver
Zag een woize man een barre rare ster
Hij nam twee mate mee, om op roet te gaan
Om te koike hoe die ster deer kwam te staan
Ze trokke deur ’t zand, ’t ging van oôst naar west
Dut was gien rondje om, dut was een zwere test
Ze kwame in de buurt en na een leste sprint
Vonde ze niks duurs, maar enkelt een kloin kind
Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien
Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien
Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain
werde ok die drie woize manne effies kloin
As een woif nou met een buik met biene loopt
Denk den maar ‘die buik, die zit vol goeie hoop’
Deer komt ‘r ientje uit, die nerges wat van vindt
Die zonder woorde zegt: “Wees allegaar meer kind.”
Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien
Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien
Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain
ben we altemet allegaar weer effies kloin