Iederien wil skotwal

Alle dage moet ‘r weer wat weze

Alle dage staan de bordjes klaar

En ’t ken niet altoid biefstuk weze

Nou, een stevig stamppotje den maar

Refrein:

Iederien wil skotwal

Met pieper, vet en bôon

Zwere kost voor stoere lieden

Ien kloin beetje loikt een barre zôot

As de bagger langs de kant van slôot

Iederien wil Skotwal

Met liedjes mooi van tôon

Om ‘r ’s lekker te genieten

Kloin en kâal of met een zôot kabâal

In een soort Westfriese tâal

Alle dage staan op de kalender

Alle dage moet je wel weer wat

Zelden ken je zegge: “Zo, ik ben d’r.”

Stap ’s uit die train en gaan op pad.

Enkele rois

’t is altoid goed om je gang te gaan

’t is altoid sterk om ok ‘s stil te staan

Je doen altoid en eeuwig je stinkende best

Je kom altoid erreges uit op ‘t lest

Je worre gebore en je zit al op een train

(’t is een enkele rois)

Die train bloift maar raie en dat gaat niet zonder pain

(’t is een enkele trainrois)

De rois duurt voor de ien te kort en voor een aar puur lang

(enkele rois)

tot je zwanezang

’t is altoid goed ok al is ’t soms fout

je ben altoid vrai ok al ben je den trouwd

’t is altoid goed as je sleip in de nacht

’t is altoid mooi as ‘r werk op je wacht

Meskien koik je onderweg over ’t woidse land

Meskien gaan je deur een tunnel nei de are kant

Iedereen moet werke en deer doen je ok an mee

tot je AOW

’t is altoid goed as je rois met een doel

’t is altoid goed om te gaan voor gevoel

’t is altoid helder voor Hein met ze zeis

’t is altoid enkelt maar een enkele rois

Ik hoef me niet te skame omdat ik gien dure wagen rai

Ik rai nag altoid mee en deerom ben ik bloid

Zolang de train nag mooi over ze spoortje raid

raak ik de weg niet kwoit

‘t is altoid goed ok al bloif je niet jong

je maak altoid stappies en soms ’s een sprong

‘t is altoid goed as je ’t mooie nag weet

’t is altoid goed as je soms wat vergeet

Fien

Fien, oh, lieve Fien..je liet je nare

kant weer zien.

Fien, me beste Fien..met jou voel ik

me zo allien

Fien, oh, lieve Fien..je liet je nare

kant weer zien.

Met een blik of sneer doe je me

oftig skoftig zeer.

REFREIN:

Wai koike naar mekaar..en zien de nare

kant alsmaar.

Wai koike alsmaar weer..en zien de are

kant niet meer

Fien, oh, lieve Fien, ik ben denk

liever nag allien.

Echt, ik zag je graag. We hâle nou

mekaar omlaag.

REFREIN

REFREIN (2x)

Jee en ik

Jee en ik op de brommer

Jonge honger, zonder plan

Zomaar ’n endje raaie op een end toch

mooi weer trug naar huis

Mooi weer naar huis

Mooi weer naar huis

we gaan naar huis

Jee en ik sture kaartjes

Skroive brieve op de muur

Jee en ik stoke fikkie

speule tikkie op weg trug naar huis

Mooi weer naar huis

Mooi weer naar huis

we gaan naar huis

Jee en ik wete alles nag

dat bloift altoid en ’t komt ok nooit meer trug

Jee en ik trappe skossie

hâle natzoik in de kou

en ’t wordt ok al donker

dat we moete nôdig trug naar huis

mooi weer naar huis

mooi weer naar huis

we gaan naar huis

Jee en ik wete alles nag

dat bloift altoid en ’t komt ok nooit meer trug

Jee en ik werde manne

met gezinne en een baan

Jee en ik beste ventjes

brenge centjes mooi mee trug naar huis

mooi weer naar huis

mooi weer naar huis

we gaan naar huis

Ik ben ‘r ientje kwoit

Bai de voordeur legge blare

’t regent en ’t waâit

joôs en maide lope same

Ik ben me maidje kwoit

Ik gaan wel naar een feesie

ik zoek gezellighoid

Ik ken ’t deer niet vinde

Ik ben ’t effies kwoit

Nee, ik zal nooit die ogen vergeten

as de zee zo diep

En den denk ik steeds weer an de dage

dat zai nag met me liep

Ze liet me zomaar zitte

Misskien heb ze wel spoit

Ik zal wel weer wat vinde

maar nou ben ik wat kwoit

Ken ik jou niet erreges van?

Hé weer kom jee nou vandaan?

Ik hoor ’t asen wel, want nou moet ik gaan

Dat had ik al zoid, of was je dat kwoit?

‘t is ok skoftig druk de leste toid

Dat ik doen me ding as een echte vent

Ik kom toch nooit levend an me end

We benne den misskien niet alle dage bar bloid

Maar we bloive trouwd tot de dôod ons skeidt

CHORUS:

Ken ik jou niet erreges van?

Jee ben me vrouw; ik jouw man

Hoor ’s effies, of sleip je al?

Den komt ’t murgen wel joh, ben je mal?

Verleden week was ’t net aarsom

Dat jee wat had, maar dat ik net de trap op klom

’t is hooitoid nou, maar dat duurt gien jaar

En den hewwe we mooi toid voor mekaar

En as ik murgen nag niet je verhâal heb hoord

Moet ‘r gewôon wat ballast overboord

…CHORUS

Ik ben ik en jee ben jee

Ons leven same, dat benne d’r twee

Lief en leed hew ik met je dêeld

En ik zien je niet in spiegelbêeld

En as jee naar moin koik, wat zien je den?

Zien je den de stumper die ik ben?

Of liever toch een ridder op een grôot wit peerd

Ik wil voor je vechte, maar ik heb gien zweerd

CHORUS 2x

Stik

Een vent liep bai ons deur de straat

druk met ze woif an de praat

dat woif droeg een jurk van katoen

hai greep ‘r en gaf ‘r een

brief en zai: “Teken maar, moid

den is onze skoiding een foit.”

Ze voelde d’r oigen bedrogen

en keek ‘m ‘r ‘s diep in ze

portemennee voor heur dêel

ze keek en ze keek temet skêel

hoe hard ze ok keek, hai bleef leeg

ze zai dat ze nooit ‘r ’s wat

..ver weg is vergrôot verlangen

As je weg wil, gaan je gang

En as je terugkom, ben ik nag steeds ik

En zien je den dat ik zo slecht niet ben

Geef alles wat je geve ken

En aars den hoop ik dat je d’r in

Stilte van geniet

zo kroop die moid in d’r nest

ze belde d’r moeder op ’t lest

die zei: “Huil maar niet, lieve moid

met trane vergooi je je

skôonhaid an deuze barbaar

Hai hoeft je niet. Laat ‘m den maar

Ik had je toch ok al verteld

Een moid kroigt altoid wel wat

..ver weg is vergrôot verlangen

As je weg wil, gaan je gang

En as je terugkom, ben ik nag steeds ik

En zien je den dat ik zo slecht niet ben

Geef alles wat je geve ken

En aars den hoop ik dat je d’r in

Stilte van geniet

Ik ben de man (500 km)

As ik opstaan

Den weet jee wel wie ik ben

Ik ben die man die uit z’n nest kruipt vlak naast jou

As ik uitgaan

Den weet jee wel wie ik ben,

Ik ben de man die an de boemel gaat met jou

As ik thuisbloif

Den weet jee wel wie ik ben

Ik ben de man die thuis zit op de bank naast jou

As ik loof ben

Den weet jee wel weer ik ben

Ik ben de man die legt te sleipe vlak naast jou

Ik fiets voifhonderd kilometer

En weer trug an ien stuk deur

Den ben ik de man die duizend kilometer fietst

Tot an je deur

Ben ik lopes

Den weet jee wel wie ik ben

Ik ben de man die regelrecht deurloopt naar jou

Alle centen

Die ik met me werk verdien

Lever ik met alle liefde in bai jou

As ik thuiskom

Den weet ik wel wat ik kroig

Ik kroig een warm welkom op me bord van jou

As ik oud wor

Den weet jee nag wie ik ben

Ik ben de man die altoid steune ken op jou

Refrein + tararata

In me ientje

Weet ik ok wel wie ik ben

Ik ben verskrikkelijk allienig zonder jou

In me drome

Zien ik vaak een mooie vrouw

Net wat ik zocht, net wat ik docht ik droom van jou

Bai de kapper

Ken je zien wie of ik ben

Ik ben de man die knipt en skoren is voor jou

As ik thuiskom

den weet ik wel wat ik kroig

Ik kroig een warm welkom op me bord van jou

Ik kroig een warm welkom van me oigen vrouw

Refrein + tararata + tararata + refrein

Pappa was een popster

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Hai weet niet beter of die ouwe

Speulde altoid in een bandje

Niks bijzonders, zeker ok niet raar

We hadde spulle zat in huis

Hai was nag maar een bar kloin ventje

Dat ie al stiekem greep naar de gitaar

Een rockende pappa

En je docht “pappa skopt ’t ver”

Hai had miskien nooit echt een grôte deurbraak

Maar voor jou was ie een ster

Hé pappa

Een kloin lichtpuntje in de nacht

En dat zo’n ouwe kirrel nag kon speule

Dat was toch wel een pracht

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

’t speulgoed is de deur uit, maar

Die jôon is wel bloive speule

Ze vader al voorbai op de gitaar

Dat houdt ‘m van de straat

Hai hoeft ze oigen nooir te verveule

En misskien raakt ie bai de moide een gevoelige snaar

Een rockende pappa

En je docht “pappa skopt ’t ver”

Hai had miskien nooit echt een grôte deurbraak

Maar voor jou was ie een ster

Hé pappa

Een kloin lichtpuntje in de nacht

En dat zo’n ouwe kirrel nag kon speule

Dat was toch wel een pracht

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Solo

Een rockende pappa

En je docht “pappa skopt ’t ver”

Hai had miskien nooit echt een grôte deurbraak

Maar voor jou was ie een ster

Hé pappa

Een kloin lichtpuntje in de nacht

En dat zo’n ouwe kirrel nag kon speule

Dat was toch wel een pracht

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Pappa was een popster

Pappa was een pop, pop, pop, pop, pop, pop, popster

Juffrouw vogelaar

Een lied voor u, juffrouw Vogelaar

God is liefde, Jezus is oké. Hé, hé, hé.

Een woize les, juffrouw Vogelaar

Leven is niet as het ABC, nee, nee, nee

Nee, nee, nee

Koik dut hier is ’t Baken voor de kinders van ’t durp

Skôol met de boibel, dus noordenders

Koik maar rond, de kinders benne allegaar bar zoet

Dat komt met die eerste klas gerust wel goed

Een lied voor u, juffrouw Vogelaar

God is liefde, Jezus is oké. Hé, hé, hé.

Een woize les, juffrouw Vogelaar

Leven is niet as het ABC, nee, nee, nee

Nee, nee, nee

Was ‘r ooit een kirrel weer je warm of koud van werd?

Was ‘r niemand die met jou wou lope?

Had je meer met vrouwe? Had je nooit gien kinderwens?

Kinders zat, en jee bloif juffrouw tot ‘t end

Boom, rôos, vis, vuur, juffrouw Vogelaar

God is liefde, Jezus is oké. Hé, hé, hé.

Een woize les, juffrouw Vogelaar

Leven is niet as het ABC, nee, nee, nee

Nee, nee, nee

Denk je ’s eives in je huisie an de Nobelhof

soms ’s hoe ’t aars had kenne lope?

Is ‘r den tevredenhoid of toch een tikkie spoit?

Ben je vrai, allien of allebai?

Denk je soms an Johan Cruijff ofzo?

Hoofdrolspeuler in ze oigen show, wo, wo, wo

Wat zeg je nou, juffrouw Vogelaar

“Cruijff was gien verlosser, nou oké”, hé, hé, hé. Hai deed mee…

Onze koppe op de popfoto

Hé weer kom jee nou vandaan?

We kenne skoftig zinge

en we danse en springe

en we speule alle zale plat

Onze fans die benne

an hun groins te herkenne

en die worre ons vanzelf nooit zat

We gebruike drugs

We doen seks en zuks

en we kroige zowat alles cadeau

Maar we geve alle spulle

voor dat iene wat we wulle:

Onze koppe op de Popfoto

Popfoto

Ik heb hêel me leve lope hope (Popfoto)

Om ‘r voor me moeder voif te kope (Popfoto)

Weer ze grôos deur ’t durp mee kon lope
(of is dat idee nou zo bezope?)

Onze koppe op de Popfoto

We gaan van feest naar feest

want we kenne meest

alle sterre uit de hitpereed

En we sleipe wel

in een duur hotel

maar we slope eerst de hêle keet

Onze limousine

zuipt een zôot benzine

maar we hewe nag zat saldo

We benne roik as de Gooijer

Onze koppe worre mooier

Maar nag steeds niet op de Popfoto

Popfoto…

Een hippe jonge moid

in de pubertoit

volgt ons over ’t internet

maar we influence

ook wel grôte mense

ja we gaan echt as een raket

Nag effies en we staan

live op de maan

met de eerste buitenaardse show

Maar eerst hier op aarde

nag ien ding van waarde:

Onze koppe op de Popfoto

Denk je dat ’t me skele ken?

Denk je dat ’t me skêle ken

Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?

Denk je echt dat ’t skêle ken

Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?

Ik zag je op de oisbaan

De a.v.h. Destreelaan

En ik zag je bai Vrône

Langs de zailain staan

Ik zag je in ’t zwumbad

In café Rust Wat

En over ’t Daalmeerpad

Naar zee toe gaan

Denk je dat ’t me skêle ken

Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?

Denk je echt dat hoe mooi je ben

Goed maakt dat je mooi nooit hier ben?

Ik zag je op de snelweg

Op de Parallelweg

Ik zag je op de Boven-

en Benedenweg

Ik zag je nei De Koog gaan

Bai Malluti an de toog staan

Ik zag je nei Heiligenberg

Te discoballe gaan

Solo (refrein)

Ik zag je in stad Alkmaar

In café de Ooievaar

Na je werk as koekebakker

bai Davelaar

Ik zag je bai Atlantis

Weer ’t volk interessant is

Ik pak de 155

Nei weer me huis en me mand is!

Denk je dat ’t me ooit skêle ken

Dat je mooi, maar mooi nooit hier ben?

Ken ’t weze dat ’t me toch wat skêelt?

Heb ik nag steeds een ziel met te kort êelt?

Denk je dat ’t me skêle ken

Wat of je an heb, of je een man heb?

Zou ’t kenne weze dat ’t me sk^le ken

Dat je je heer vurf; dat je veul meer durf

Dat ik geniesen windsurf

Verkikkerd

As ik nou maar niet verkikkerd op je raak

Want verkikkerd rake is gien beste zaak

Ik hoor meziek, ik voel me ziek of toch temiste vaag

Ik dronk wat en toen klonk van jou an moin zowaar een vraag

As ik nou maar niet verkikkerd op je raak

Met een zôot volk is dut kroegie pittig druk

Evengoed zit ik nou naast een lege kruk

As je hier nou naast me zitte zou, den kon ik met je biere

Ik zou je late lache en miskien ok wel versiere

As ik nou maar niet verkikkerd op je raak

Ja, de nacht doet rare dinge met een man

Deer begroipt zo’n pittig moidje woinig van

Ik koik naar jou en zien je net een sigaretje doen

Ik wou ‘r ientje bietse, maar de moed zit in me skoen

As ik nou maar niet verkikkerd op je raak

Ik ken zien dat je allien ben en niet bloid

’t is al laat en je zoek vast gezellighoid

Ik koik naar jou en op een end koik jee terug naar moin

Die gast weer je mee kwam is weg en al loikt de kans ok kloin…

As je nou maar niet verkikkerd raak op moin

’t is sluitingstoid, Carel zingt weer z’n lied

‘t leste biertje, nee dat mis ik zeker niet

Ik koik de zaak nag ien keer rond en zien je niet meer staan

Ik kroig miskien nag ientje toe, den moet ik ok maar gaan

En ik ben denk net verkikkerd op je raakt

As ik ’s vliege kon

Ik voelde meest je vingers in me lege hand

Ik weet niet wat ik wil of wat ik moet

Ik voel me goed en den in iene slecht

Ik weet ’t allegaar niet goed

Refroin:

As ik ‘r ‘s vliege kon

As ik ‘r ‘s vliege kon

Ik hoef niet naar de zon

Allieneg maar naar jou

Maar vliege ken ik niet

Ik ben ien brok verdriet

En ok de zon verdwoint

Weer een nacht allien

’t Waait van ’s oches vroeg tot ’s eives laat

Ze zegge dat ’t asen beter gaat

Ik denk in mist op deuze groize dag

En ik draai een droeve plaat

Je weet dat ik soms leuke liedjes skroif

Maar soms voel ik niks leuks in me loif

Ik hoop dat je om alle liedjes lache ken

Murgen kom ik miskien effies los

Gaan ik mooi een rondje deur ‘t bos

Ik hoop dat jee den met me mee ken gaan

Refroin

As ik ‘r ’s vliege kon

As jee ‘r ;’s vliege kon

Same nei de zon

Was ik nooit een nacht allien

Hou me niet teugen

‘t Zal wel weer bloike

Ik zal wel bezwoike

Ik laat ‘t bai deuze moid niet bai koike

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

Ik gaan deur roeie en deur ruite

Ondersteboven binnenstebuite

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

Ik gaan deur ‘t vuur, al brand ik me pôte

Voor deuze vrouw loop ik dwars deur de slôte

Ik laat me niet stoppe, gaan maar liever an de kant

Al bouw je een muur, den zal ik ‘m slope

Ik moet en ik zal met dut moidje lope

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

De mooiste dag was dat ik jou zag

Je maak me zo bloid met je prachtige lach

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

Hou me niet teugen. Niet an beginne

Ik denk nooit een keer an are vriendinne

Hou me niet teugen, teugen jou is niks bestand

Ik ben een doener

’t is altoid goed om je gang te gaan

‘k ben een doener

‘k ben een doener

ik denk niet dat ik een voeler ben

Ik liep met moide en soms liep ’t fout

Ik werd ‘r meestal niet warm van of koud

Toch gaf ‘t ien keer een vreemdig gevoel

Ken je begroipe wat of ik bedoel?

‘k ben een doener

en ik doen of ik niet denke ken

‘k ben een doener

ik denk niet dat ik een voeler ben

Ik maak een gointje en lach meest altoid

zonder me masker koik ik niet zo bloid

me trane gaan as een stortbui tekeer

Jank ik uit noid of doet liefde zo zeer?

‘k ben een doener

en ik doen of ik niet denke ken

‘k ben een doener

ik denk niet dat ik een voeler ben

“Weer heb ik al dut verdriet an verdiend?”

was wat ik vroeg in de kroeg an me vriend

Hai zoid: “je voel veul, maar zeg niet genag”.

Ik zoi: “Ik voel ‘m”, en skoôt in de lach

Trudy

Je heb je lippe vurfd  je heer zit en je jurk staat goed

Trudy denk je dat je nôdig nag de stad in moet?

De maan ziet deur de rame hoe ik naar ‘t dakhout staar

Oh Trudy, gaan niet naar Alkmaar

Ik heb nooit zoid: “’t Is toid voor oorlog in Afghanistan”

Ik had ‘t leger wat beloofd, deer hield ik me dus an

Ik kwam wel trug, maar liet ok heêl wat achter in dat land

Oh Trudy, me hart legt in je hand

Wat moet je met een vent die in ze nest legt half lam?

Jee ben een jonge moid, je wil een grôte sterke man

Maar ik heb hoord,

‘t duurt niet lang den is ‘t met moin klaar

Oh Trudy, je hoef toch nag gien aar?

Nou gaat ze toch. Ik hoor ‘t an ‘t knarse van ‘t grind

En moin laat ze hier legge in me nest as een kloin kind

As ik ‘t kon liep ik ‘r heen en sloeg ‘r in mekaar

Oh Trudy, gaan niet naar Alkmaar

Oh Trudy, kom terug. Doe niet zo raar.

Je ben deurzichtig

Je ben deurzichtig en hard as glas

Ik was de dichter die niet goed las

‘t klonk zo mooi en je leek een briljant

Dat je van glas was bleek naderhand

Je zeg bar woinig, al praat je mooi

Je ben venoinig. Ik was je prooi.

Ik docht “nou heb ik een pracht van een griet”.

Dat je van glas was, wist ik nag niet

Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?

Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit

Jee was die iene en nou een aar

Ik mocht je liene. Nou is ‘t klaar

Nou ben ik bloid dat ‘t toidelijk was

Je ben deurzichtig en hard as glas

Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?

Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit

Je ben deurzichtig en hard as glas

Ik was de dichter die niet goed las

‘t klonk zo mooi en je leek een briljant

Dat je van glas was bleek naderhand

Kroeg met gokkast

Kroeg met gokkast

Is niks waard voor een jôon zonder baan (2X)

Soms kom ik met wat geld

maar ik gaan alle kere platzak hier vandaan

‘t Eerste verlies wordt een borrel

‘t tweede verlies wel voif

‘t derde verlies is een ramp

want ik durf niet meer nei me woif

refr.

En as den de kast ‘s bezet is

komt ‘t nag niet goed

want de pokertafel roept

dat ik deer speule moet

refr. – solo

Ik bloif maar purbere te winne

Tot na sluitingstoid

Daags deerna is wakker worre

Ok een barre stroid

refr. – outro

End van de akker

Ik was jong en pittig doenig

Liever lief as agressief

Zag ik mooie maide lope

Verrek; weer verliefd

En ik zag ‘r hêel wat komme

En ik zag ‘r hêel wat gaan

Ik zat barstensvol hormône

Gien ien zag me staan

Met me oge dicht

Lag ik nachtelang wakker

Gierde lust en liefde deur me bloed

Ik was ’s oches vroeg

An ’t end van de akker

Met een dag vol skôonhaid voor de boeg

Ik wou graag op gitaarles

Fanteseerde zâle vol

Maar ik most eerst op blokfluit

Niet echt rock ’n roll

Nou staan ik hier te speule

Op me oigen gitaar

Thuis een vrouw en een jôontje

Gien droom, dut is waar

Met me oge dicht

Lag ik nachtelang wakker

Gierde lust en liefde deur me bloed

Ik was ’s oches vroeg

An ’t end van de akker

Met een dag vol skôonhaid voor de boeg

Zundag

Ik werd op zundag wakker

en me harses deed an alle kante zeer

‘t eerste wat ik pakte was een biertje

en dat deed ik nag een keer

Toen vond ik in de klerehoop een overhemd

echt skôon was ‘t niet meer

Ik struffelde de deur uit

om te koike of de zon die zundag skeen

De nacht ervoor had ik me best vermaakt

met leuke liedjes, flauwe grappe

En nou liep ‘r een jochie op de stoep

teugen een blikkie an te trappe

Toen liep ik nei de overkant

en luchtte ik de lucht van sudderlappe

En ik zweefde op die lucht zo trug

nei toide die ik meest vergeten was

An de wandel op een zundag

met een spoiker in me kop

‘t gevoel wat op me maag lag

hield niet over, hield niet op

Ik was stillig in me loif

Net zo stil as deuze dag

Zonder zon, maar met een kater

An de wandel op een dag

In ‘t park zag ik een vader met ze dochter gooie

en heur lachend vange

Ik stopte bai de zundeskôol

en hoorde deer de psalme en gezange

D’r fladderde een veugel

uit de toren weer de kerkklokke hange

Hai ging vast op de vlucht voor ‘t geluid

dat as me kinderjare klonk

Kouwe traan

Vlieg ‘r ’s gauw bai me raam vandaan kloin kauwtje

Vlieg zo ver as je ken bai me weg

Breng je zwarte jas en je gekras ver hier vandaan

Gaan maar gauw, kauw; den laat ik hier een traan

Want de vrouw weer ik van hou

Liet me hierzo allien

Ik heb nou gien zin om nag vogels te zien

Zonneskoin, skoin niet zo fel in me kamer

Moin kouwe hart kroig je toch nooit meer warm

Laat me nou maar en gaan hier vandaan

Beskoin je blauwe lucht, den laat ik een kouwe traan

Want de vrouw weer ik van hou

Hoort nou niet meer bai moin

Dat ik heb gien trek in je zonnige skoin

Beskoin je blauwe lucht en vlieg hier vandaan..

Den laat ik hier een traan

Mooie lieve moid

Wat of jee doen, ken soms niet skêle

Wat of je zeg, doet zeer van toid tot toid

Je ben nooit half. Je ben een hêle

Je ben een hêle mooie lieve moid

Wat of je zeg, is nooit verzonne

Wat of je maak is eerste kwalitoit

Ik ben met jou wat moois begonne

Met een gewône mooie lieve moid

Ik zag ‘r teugenop. Was bang voor vastighoid

Maar nou weet ik “Ik bloif altoid bai jou”

Ik wou de teugels los en malle rarighoid

Dat was toen,

maar nou beloof ik zo eêuwige trouw

Eerst was ik wild. Ik zag de maide wel,

Maar ik was toen vraigezel, en nou vrai ik met jou!

Ik speul ’t niet

Ik kom op de tillevisie

‘t gaat over een man met veul verdriet

je zien me same met de grôte speulders

‘t ienigste verkil is: ik speul ‘t niet

Asen hoor ik bai de grôte name

met een gouwe kalf in de kast

kom ik in een supermarktreclame

omdat deuze rol zo bai me past

Ik hoop dat jee gaan koike naar die serie

want ik loik den wel een hêle Piet

Ik ben gien stuiver waard naast al die sterre

Je zal ‘t wel begroipe; ik speul ’t niet

die scène weer je zien dat ie ‘t zweer heb

omdat ie ze liefie nooit meer ziet

doen ik zomaar zonder rippetere

dat heb ok echt niet nôdig; ik speul ’t niet

Asen hoor ik bai de grôte name

met een gouwe kalf in de kast

kom ik in een supermarktreclame

omdat deuze rol zo bai me past

Ik hoop dat jee gaan koike naar die serie

want ik loik den wel een hêle Piet

Ik ben gien stuiver waard naast al die sterre

Je zal ‘t wel begroipe; ik speul ’t niet

Ik ben weer bloid

Ik had een toid niet boister veul zin

Wat ik bouwd had stortte weer in

Dat noem ik nou me donkere toid

Die is over; ik ben weer bloid

Ik ben weer bloid, ik ben weer bloid

Niks gien nacht meer of narighoid

Soms ‘r ‘s een wolk, maar de zon skoint altoid

Neem een borrel. Ik ben weer bloid.

Soms leek ‘t nacht want ik had gien zicht

maar ik had me oge toen dicht

Nou ben ik meest de weg nooit meer kwoit

Oge ope; ik ben weer bloid

Ik gaan de kroeg nag welderes in

Ik kort op toid me padje weer in

Of ik allien gaan of met een moid

Maakt niet uit want ik ben weer bloid

maakt niet uit want ik ben weer bloid

Andoivie

Ik ken ‘r amper teugen

om te koike naar je peuke in de asbak

Ik zien de rooie endjes

Want je heb die peukies met je lippe raakt

Je lippestift zit ok nag an een koppie vol met thee

die je liet staan

Je zal ‘r zin an had hewwe

De zin an moin is je allang vergaan

’t Was een goed jaar voor andoivie

Beste opbrengst, goeie prois

Ik zou nag effies langs de bure

maar dat loikt nou een hêle rois

Je staan al bai de achterdeur

as ik je starre kwâaie loif zie

D’r komt niks zinnigs bai me op

’t Was een goed jaar voor andoivie

We trouwden drie jaar trug en voor ’t eerst

laat je nou de gordoine dicht

We prate al een toid niet

Van de woorde die wat zegge gien bericht

Ik voel van alles, denk me suf

maar woorde of een zin vind ik niet meer

en in ze ledikantje gaat ons klointje

as zo vaak weer puur tekeer

’t Was een goed jaar voor andoivie

Beste opbrengst, goeie prois

Ik zou nag effies langs de bure

maar dat loikt nou een wereldrois

Je staan al bai de achterdeur

as ik je starre kwâaie loif zie

D’r komt niks zinnigs bai me op

’t Was een goed jaar voor andoivie

In ’t diepe

Ik loop altoid maar te denke

Jee loop altoid maar te doen

Soms voel ik me net een kikker

Kom me redde met een zoen

Ik zwum allien in ’t diepe

En de kant is nag zo ver

Ik worstel, maar ik kom niet lekker boven

Ik zwum allien in ’t diepe

Steek je hand ‘r ’s naar me uit

De bôdem trekt, maar ik wil naar de kant

Want deer ben jee

Soms loop ik me op te skuile

Ik gaan oftig op de loop

Niet dat ik bai jou vandaan wil

Jee geef juist een beetje hoop

Dat ik kloin was had ik zwumles

Maar ik had niet zo veul zin

Dat ik hâalde gien diploma

Maar ik sprong ‘r toch maar in

Nou ben ik al effies ouwer

Weet nag steeds niet wat ik doe

Maar ik weet dat ik bai jou hoor

Dat ik spartel naar je toe

Moid op een site

Ik zag plaatje van een moid op internet

Ze was zo mooi, dat sloeg echt in as een raket

Ze zat te lache en ze liet van alles zien

Refrein:     Maar ik ken enkelt koike moidje

Zal je nooit beroike moidje

Ik ken enkelt koike moidje

Moin, moid op een site

Ik wou verkasse naar ’t wereld woide web

Om deer te kroige wat ik in ’t echt niet heb

Me nuwe liefde legt deer altoid voor me klaar

Altoid online

Niet voor de goin,

Maar voor de liefde zat ik dag en nacht te surfe op ’t net

Maar ik kroop allien te bed

Me moeder keek een keer naar me geskiedenis

Ze zag me moidje en dat vond ze niet zo fris

Ik werd computerlôos, verging met moid en muis

Ruimteveerman

Ik ging in ‘t donker nag een rondje met de hond.

Hai trok me al blaffend meest teugen de grond.

Hai bleef maar trekke tot diep in ‘t land.

Wat denk je wat ik deer vond?

‘t Leek een vliegtuig, maar deus was puur grôot.

Hai lag met ze neus nag net niet in slôot.

Ik las ‘Atlantis’. Toen zag ik die vent.

Hai groinsde en ik verskôot.

refrein: Hé, ruimteveerman

as je ruimte heb voor twee,

ken ik den een keertje mee?

Hé ruimteveerman…

Enkelt koike en ik zit nerges an

Me wekker ging met een skellige tôon

Ik docht ‘wat ik droomt heb, loikt moin niet gewôon’.

Tot ik die ruimtevaartleerze zag staan

En op de bank lag die jôon.

Brandweerman

Brandweerman

(Jimmy Webb; Seventh Son Music/Polygram Intern. Publishing)

Ik was een brandweerman, op een ladder met de slang

voor de duivel nag niet bang

Ik haâlde mense levend uit een brandend nest

As ‘t link werd was ik altoid op me best

En ze dochte dat me dooie loif deer lag

Maar ik ben d’r nag

Ik was een skipper. Ik stond stevig an ‘t roer

op alle zeeën weer ik voer

Ik ging ok vare toen ‘t spookte as de hel

Ik kwam nooit an, maar naar de kelder ging ik wel

Me skip legt rustig op de bôdem van de zee

maar ik zonk niet mee

Ik was een opperhoofd, kreeg respect van heêl de stam

totdat ‘t witte volk kwam

‘t Werd een bloedbad en ik kon d’r niks an doen

We werde ofmaakt door de brengers van ‘t fatsoen

De lucht werd donker en ‘t water kleurde roôd

maar ik ging niet doôd

Ik hang nag altoid rond en rond en rond en rond en rond…

Ik maak een ruimterois, langs de rande van de toid

wie weet weer moin bestemming laid?

As ik ‘m vonden heb den kroigt me geest deer rust

Miskien wor ik wel weer de man die brande blust

Of kom ik as druppie regen erges neer?

Dat zien we den wel weer

We zien ‘t wel een keer op keer op keer op keer op keer op keer…

Leeg hart

‘t Skroint, ‘t skuurt zolang ‘t duurt

Liefde gooit een dart recht in je hart

‘t doet zo skoftig zeer, doet zo skoftig zeer

Liefde is een wolk vol met hondeweer

Leeg hart, mmm mmm, leeg hart

Ik ben wel jong, maar echt niet stom

En ik leer heêl gauw, ja ok van jou

Ik leerde echt een zoôt, leerde echt een zoôt

liefde trapt je hart van de wal in sloôt

Leeg hart, mmm mmm, leeg hart

Droom maar mooi van maneskoin, rôzegeur en al die goin

Droom maar van ‘t paredois, moin maak je niks wois

‘t is gewoôn niet waar, ‘t is gewoôn niet waar

liefde redt gien mens, liefde is gevaar

Leeg hart, mmm mmm, laf hart

Ik zat ‘r naast

Ja, je was altoid een mooie maid

en ik was bloid

dat je met moin ging

Dat was gien kloin ding.

Ik was de man.

Maar nou sta je met je koffers klaar

en dat is raar

Niet uit te legge

Moeder zou zegge:

“‘Dat komt ‘r van.”

Ik docht dat ‘t mooi voor mekaar was

tot ik de sigaar was

want jee docht wat aars.

Moeder had ‘t ok geloik al zoid.

“Die mooie maid zal wel niet deugen.”

Ik zai: “’t Is leugen.”

Ik zat d’r naast.

Wat heb ik je den toch ooit misdaan

dat je most gaan en moin liet zitte?

Zat ik te pitte al die toid?

En al wou ik den dat je was bleven

van me leven nooit gien woif meer

want dat is niks aars as narighoid

Ik zag een gezicht

Ik zag een gezicht ’t was zo mooi as een gedicht

En ’t was open; ik keek zomaar in d’r ziel

’t was of ik viel. Ik zag ’t licht

Na na na na na na

Had ik net de are kant op keken, was ‘r nou niks an de hand

Den had ik nou nag me verstand

En niet de kriebels in me loif

Na na na na na na

Refrein: Zinge, ik bloif maar zinge

Van mooie dinge

Van een gezicht

Nou is ’t te laat. ’t Legt op straat, omdat ik van de dake skreêuw

dat ik niet zocht maar vond en docht

“dut is de liefde van de eeuw”

Na na na na na na

‘t Gras is blauw

Ik zat te denke: “Hoe bloif ik bestaan?”

toen dat je zoid had: “Ik most maar d’r ‘s gaan.”

Zonder jou loopt ‘t met moin gehoid mis.

(Dat) ik maak me oigen wois dat ‘t net aarsom is.

‘t Regent omhoog

‘t Ien is ‘t aar

Berge ben dâle

en leugens ben waar

Met moin gaat ‘t best

en ik denk nooit an jou

De lucht is groen

en ‘t gras is blauw

Ik ben vanzelf van ‘t sterke geslacht

Bai me gevoel legt nou net niet me kracht

Ik ken bar sjouwe, maar dut is te zweer

Ik denk nou puur leukig, aars gaat ‘t niet meer

‘t Sneeuwt in de trope

Een tuinder teêlt vuil

‘t Is heet op de noordpoôl

Ik lach as ik huil

Ik ben bar bloid

zonder jou as me vrouw

De lucht is groen

en ‘t gras is blauw

‘t Regent omhoog

en me trane ben zoet

Een sloôt is van zand

Wat God verbiedt moet

Met moin gaat ‘t lekker

Ik hoef niks van jou

De lucht is groen

en ‘t gras is blauw

Ik hou niet van jou

en ‘t gras is blauw

Gitaarjoôn

Ik skee ‘r uit bai de febriek

Ik skreef een briefie met ‘ik gaan’

Met me gitaar onder me jas

ging ik uit me durp vandaan

Ik liftte hillegaar nei Skagen

weer ik hokte met een maat

ik ging alle kroege langs

van ‘s middes vroeg tot ‘s eives laat

… Ik docht ik ken mooi speule

maar ze woue deer gien joôn met een gitaar

Ik werd puur mager deer in Skagen

Had gien marzel en gien cent

Dat ik ging maar weer d’r ‘s lifte

tot Den Helder op een end

Want deer borst ‘t van de kroege

vol met zuipskuite en tuig

Dat ik docht ‘da’s kat in ‘t bakkie’

maar meziek zat ze wel ruig

Want ze kwame om te zuipe

dat ze moste deer gien joôn met een gitaar (we hoeve hier gien gitaar, joôn)

Ik sliep ‘s nachts tussen de zwervers

maar dat was toch niet moin soort

Dat ik op de boôt nei Texel

as verstekeling an boord

In een kroegie in De Koog

zat een bandje, vier man sterk

Ik skoof zomaar d’r ‘s an

en ik zette me gitaar an ‘t werk (an de kant…)

Kom je nag ‘r ‘s op de Wadde

gaan den ok ‘r ‘s langs De Koog

In een kroegie ken je zitte

met een biertje an de toog

‘t Is deer altoid puur bedroivig

op de dansvloer ok op ‘t lest

Want d’r is een goed meziekie

van een voifkoppig orkest

Waag een dansie op vekantie

op ‘t bandje van een joôn met een gitaar

Leste groet

Ik weet nag dat ik niet loslate wou

En jee maar wachte. Al die nachte was ik op sjouw

Al me leuges maak ik nooit meer goed

Ik ken me echt niks heugen van een leste groet

Ik weet nag wel nachtelang stappe in Amsterdam

De toid dat ik deer graag kwam, loikt nou wel voorbai

Was ik laveloôs of stond me pet niet goed?

Ik ken me echt niks heugen van een leste groet

Ik mis je ien keer in de zoveul toid

As een warm bad na een dag vol bedroivighoid

In november verlies ik vaak de moed

Ik ken me echt niks heugen van een leste groet

Ik weet nag wel nachtelang stappe in Amsterdam

De toid dat ik deer graag kwam is nou echt voorbai

Was ik laveloôs of stond me pet niet goed?

Ik ken me echt niks heugen van een leste groet

Ik ken me echt niks heugen van een leste groet

‘t ga je goed…

Gooi ‘r ‘s een touwtje

Ik ben een oud vrouwtje

vernoemd naar me moeder

Vader is ok maar

een kind met een beerd

As bliksem een droom was

verlangen een vonkie

was dut huis al tien keer

deur vlamme verteerd

Refrein: Gooi ‘r ‘s een touwtje

of kom met een ladder

Skilder een plaatje

van de harddraverai

Trek me d’r uit

of geef enkelt wat houvast

Aars gaat in dut gat nag

me leven voorbai

Dat ik nag jong was

had ik een vraier

Hai was niet moeders mooiste

maar wel pionier

Dat is een toid leden

en nou zit ik te koike

hoe de jare verstroike

as een woeste rivier

Refrein

Ik heb een keuke vol vliegies

ik hoor ze wel zoeme

Toen me wekker dat ok deed

… heb ik niks hoord

Hoe ken ‘t weze

dat je ‘s oches te werk gaan

en ‘s eives weer thuis kom

en je zeg gien stom woord?

Refrein + Hoe geef ik me leven nag ien keer een draâi?

Toid draâit

Goinig hoe de boel altoid maar draâit

ien dag bar bloid

de aar vol narighoid

Zo gaat alles altoid in ‘t rond

nou ben je raik

den zit je an de grond

Koik ‘r ‘s hoe de toid draâit as een wiel

die ien die viel

dat was nou net je maat

Trekt ‘t wiel je soms ‘r ‘s naar de grond

‘t draâit weer rond

tot ‘t naar boven gaat

Heêl de wereld draâit en draâit maar deur

‘t loikt een sleur

toch komt gien dag ooit terug

Heb je alles zien en weet je al

wat komme zal

noh joôn dat loikt me stug

Vare

Ik was nag puur kloin dat ik mee mocht in ‘t skuitje

ok moeders most mee op die akkertjesrois

Dat was op ien eivend een cruise om de wereld

Langs Griekenland, Lombok en nei Paredois

Refrein: Vader ik wul weer een rondje gaan vare

de Zeumersloôt of en den over de Veert

“’t Is jammer joôn, dat je dat nou pas kom vrage

De boel is verkaveld. Nou ken ‘t gien meer”

As vader puur ver most den ging ie op stikke

Den kwam ie ok onder de middeg niet thuis

Den kon ie mooi effies an ‘t sloôtkantje zitte

As alles op regel was, loof weer naar huis

Toen kwam ‘r toch zo’n allemachtige happer

Bai iedere skep was ‘r weer een wik weg

De kloet kon an stukkies en mooi in de kachel

De Waaie Veert dempten ze, ‘t is nou Veertweg

De zandwages veegden een zoôt van de kaart

Een weg voor een sloôt en een dam voor een brug

Weer is nou die welvaart as niemand meer vaart?

‘t Was de vooruitgang, d’r is gien weg trug

Tillefôôn

Hou je lippe wat dichter bai de tillefoôn

Doe maar net of je bai moin ben, niet bai die joôn

Den zet ik hier nag een gevoelig plaatje op

En den zeg jee teugen dat joôntje: “Hier houdt ‘t op.”

Zeg heêl zachies, denk je ok nag vaak an moin?

Of loopt alles met die nuwe as een train?

Liefde maakt blind, me beste kind, maar koik ’rs goed

Ik hang maar op, of zeg je dat ie vertrekke moet?

Je zit met die are kirrel deer, dat je prate niet vroiuit

Kom je terug? Zeg enkelt ja of nee

Bloif me ex of wor me bruid

Hou je lippe wat dichter bai de tillefôôn

Doe maar net of je bai moin ben, niet bai die joôn

Den zet ik hier nag een gevoelig plaatje op

En den zeg jee teugen dat joôntje: “Hier houdt ‘t op.”

Enkelt een kloin kind

Heêl wat jare terug, in een land heêl ver

Zag een woize man een barre rare ster

Hij nam twee mate mee, om op roet te gaan

Om te koike hoe die ster deer kwam te staan

Ze trokke deur ’t zand, ’t ging van oôst naar west

Dut was gien rondje om, dut was een zwere test

Ze kwame in de buurt en na een leste sprint

Vonde ze niks duurs, maar enkelt een kloin kind

Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien

Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien

Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain

werde ok die drie woize manne effies kloin

As een woif nou met een buik met biene loopt

Denk den maar ‘die buik, die zit vol goeie hoop’

Deer komt ‘r ientje uit, die nerges wat van vindt

Die zonder woorde zegt: “Wees allegaar meer kind.”

Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien

Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien

Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain

ben we altemet allegaar weer effies kloin

Koeteldekoet

Groize lucht, diepe zucht

Waterkoud, klatergoud

Koppiestik, krentemik

Jee gaan nerges heen

Nô joh, koik ‘rs an

Vandaag d’r vriend

Murgen d’r man

Nô joh, koeteldekoet

Kloete in de huwelijksboôt

Niks gien moeilijkdoenerai

Vandaag begon en ging voorbai

Ploegend deur de zwere klai

Jee gaan nerges heen

Veeg ’t snot of an je mouw

Zeg thuis teugen moeder de vrouw:

“Bind je oigen vast met koeietouw

Jee gaan nergens heen.”

De markies van Karabas

Lag te water in een plas

Z’n kater kwam ‘m goed van pas

Zo kreeg ie de prinses…

Kommer in

Ik kwam me nest uit met goeie zin

Dut leek een dag met een goed begin

Ik keek naar buiten. Wat zag ik deer?

Zoveul kommer en kwel zag ik sinds jouw vertrek niet meer

Nôh hé ellende. Toid niet zien.

Ik docht ‘nou bloif je uit me huis meskien’

Maar as een virus, sluip je d’r weer in

Hallo kommer, kommer, kommer, kom ‘r in

Hier is een bakkie koffie. Pak maar weer een stoel

Vertel maar weer leugens met een stalen smoel

Vul al me dage weer met narighoid

Ik vind ’t best, maar geef me ok een beetje liefde op z’n toid

Op een hek

Ik was as kind al nooit zo’n makkelijk feguur

Ik wist niks van goed of slecht

Maar ien ding vond ik in die toid nagal ampart

Hoe maide solle konne met een joôn z’n hart

Deerom zit ik op een hek

Ze versloite moin voor gek

Heêl de wereld gaat tekeer

Ik doen niks, ik prakkezeer

Deerom zit ik op een hek

De kinders uit me klas, ze ben nou man en vrouw

Met een huis en hypotheek

Gien mens zal zegge dat die vastighoid benauwt

Maar hopies stelle denke ‘was ik maar nooit trouwd’

D’r komt een dag den ben je oud en zat van ’t gedoe

Dat vergeet je liever gauw

Je ken wel spoit hewwe as here op je hoofd

Den gaan je an de zuip, want alcohol verdooft

Toen droomde ik van jou

Gustereivend in me kamer

Was ik niet bloid zo zonder vrouw

En toen droomde ik van jou

Ik liep te koiken naarde sterre

En de maan stond op z’n post

Toen ik an je denke most

Vlak deerna kwam ik je teugen

Ik verskoôt en kreeg een kleur

Met wie liep je armpie deur?

Je zai ‘koik, dut is nou me skarrel’

En deer zat ‘m ‘t venoin

Praatte je nou teugen hem of moin?

Ik stapte dapper naar die vreemde

Ik zai ‘noh, heui’ en hield me groôt

Stiekem oisde ik me doôd

Je hing nag altoid an z’n arm

En hai had nag niet veul zoid

Maar hai keek me veuls te bloid

Toen ie zai ‘dut is me zuster,

maar ze wordt ’t liefst je vrouw’

wist ik dat je trouwe wou

Als ik zegge zou

As ik zegge zou dat ik van je hou

Zou je denke dat je bai me bleef?

As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’

Kwam ik kruipend bai je en ik bleef

In ’t eerste licht raakt de nacht uit zicht

En de liefde skoint over de dag

Maar ’t was niet best as je in je nest

Mooi te sleipen lag en dat niet zag

We ben nou een stel, want je zag ’t wel

En ik knoip heêl zachies in je hand

Wat ben wai verwend. Zonder rooie cent

toch maar mooi de roikste van ‘t land

As ik zegge zou dat ik van je hou

Zou je denke dat je bai me bleef?

As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’

Kwam ik kruipend bai je en ik bleef

Ouwe ezel

‘k heb een ouwe ezel en een manke goit

Met die ouwe ezel ben ik skoftig bloid

Om een kar te trekke is ie veuls te traag

En hai vreet me arm, maar ik mag ‘m graag

Want dat ouwe beesie is me nooit ‘rs moe

As ik bai ’t hek staan komt ie naar me toe

En hai stelt gien vrage is me altoid trouw

’t is een beste ezel

Beter den een vrouw

Bai me twuntig kippe loopt een kâle haan

Hai ken niet meer kraaie en nag amper staan

Al z’n mooie vere legge deur ’t hok

Hai gaat van ellende altoid vroeg op stok

Want die twuntig kippe zeure an z’n kop

Dat is niet te harden want ’t houdt nooit op

Nee, den is die ezel nag geniesen stom

Niks gien ezelinne

Gien gezoik met woive

Welke halve gare noemt moin ezel dom?

De bai en de blom

Mooi zitte, koike, moide vergeloike

Wat zal ik ‘rs doen veneivend laat?

Eerst zitte, roke, meskien een beetje hope

Op een mooie moid die met me praat

Ik ben gruiziger den gruis, maar me moidje zit nag thuis

Je weet toch hoe zuks gaat?

Ze zai: “Nee, nee, nee, ik gaan niet mee

Ok niet enkeltvoor de grap

Nee, nee, nee, ik hoef niet mee

Maar hou ’t wel een beetje knap

En zeg niet ‘Kom, ik de bai en jee de blom’.

Deer ben ik immers zelf in trapt.”

Ik zit hier te zitte. Ik zou wel kenne pitte

Ik voel me as een vlieg in een spinneweb

Ik draai nag een sjekkie. Een maid met een leuk bekkie

Vraagt of ik meskien een vuurtje heb

En ik zeg ‘Kom, ik de bai en jee de blom’

Ze geeft me niet geloik een mep

Ze doet deftig, heftig, ze loikt een jaar of zestig

Dat zien ik nou ok, maar hoe kom ik weg?

Ze werkt in de bouw (zegt ze)

Dat ze van me houdt, (zegt ze)

En dat ik van die mooie dinge zeg

En ik zeg ‘Kom bai ’t baitje, mooie blom’

We duike same in een heg…

Traine

Ik hoor de traine raaie. Ze gaan over ’t spoor

Maar dat is alle nachte niet alles wat ik hoor

Want uit de are celle klinkt altemet een skreêuw

Ik zit nou twei jaar binnen, maar ’t loikt soms net een eêuw

Me moeder zee al ‘joôntje bloif op ’t rechte pad’

Maar steeds als ze dat zoid had gaf ik heur een kat

Ik was gien brave borst meer dat ik die vent neerskoôt

Ik luister naar de traine. Me oge worre roôd

Die train zit vol met mense. Die benne mooi op roet

Meskien omdat ze wulle. Meskien omdat ’t moet

Ze koike en ze zitte rechtop of onderuit

Net as ik, maar as die train stopt stappe ze wel mooi uit

Ik wou dat ik een train was. Den was ik nooit ontspoord

Den leefde nou die vent nag die ik toen heb vermoord

Een train is in beweging. Dat is wat ik zo mis

en een train hoeft niet te zitten in de gevangenis

Moin vriend droevighoid

Net toen ik gien puntje licht meer zag

Toen ik docht ‘dut is de zwartste dag’

Kwam je zoas altoid net op toid

Moin vriend droevighoid

Weer een nacht allien, een vreemde stad

‘k sleip niet voor ik jou te gast heb had

Ik raak je van m’n leven niet meer kwoit

Moin vriend droevighoid

Skarrels gaan en vriende bloive weg

Ik vertel gien leugen as ik zeg

‘Ik weet niet weer ik jou an heb verdiend’

Droevighoid m’n vriend

De are kant van ’t durp

Bai ons op ‘t noordend ben de mense heêl gewoôn

Niks gien rarighoid, je gaan gewoôn te werk

En je slove je niet uit en je stelle je niet an

En ’s zundes gaan de meiste nag te kerk

An de are kant van ’t durp

Ben de mense katholiek

En die gaan naar ’t café

Met veul drank en met meziek

En de maide danse rond

in een veuls te blôte jurk

Deerom gaan ik altoid graag

Nei de are kant van’t durp

En alle jarekomt weer de kermis naar ’t durp

Maar dat is vanzelf ok niet voor ons soort

Dat onzalige gezwier en dat duivelse gedraai

En d’r wordt ok skoftig zopen, hew ik hoord

Ze ben zondig, net as wai, maar dat duurt deer nooit zo lang

Effies biechte en een rôzekrans voor straf

Nou dat is bai ons wel aars. Niks gien uitweg ben ik bang

Wai ben skuldig van de wieg tot an ’t graf

Ans is weg

Mense, oh mense. Joôs wat hew ik daan?

Ik had mooi met me Ansie voor ’t altaar kenne staan

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

Ik ging nei stad, deer liep ik rechtdeur neim’n doel

Ze zat achter ‘t raam en ik bond ‘r an d’r stoel

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

Wat was ze toch verveulend. Wat was ze in de weer.

Ik docht nag ‘asen pak ik maar ‘s mooi me skietgeweer’

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

De eerste was een skampskot, niet zo’n beste zaak

Ik most ‘r zien krepere, maar de tweede was goed raak

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

Maar hoor ’s hier bewaker, ik sleip nag niet zo best

Want alle nachte hoor ik heur weer lope om me nest

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

Datwil je woif niet deugen, geef ‘r nag een kans

Of geef je woif twei kogels, net zo as ik deed met Ans

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

Ans is weg. Wat ik zeg, Ans is weg.

‘k most maar d’r ’s gaan

Ik loop de biene uit me loif

‘k ben barstend loof en skoftig stoif

Den moet ik ok nag nei me woif

Die oftig vraagt weer of ik bloif

En ’s eives is me vuurtje blust

Maar den kroig ik nag gien rust

Want den moet er nôdig klust

En me woif heb last van lust

‘k most maar d’r ’s gaan

‘k most maar d’r ’s gaan

Nou houdt ’t op

Nou ken je op je kop gaan staan

‘k most maar d’r ’s gaan

Me woif wil dut, me baas wil dat

Maar ik wil ok nag wel d’r ’s wat

Nou ben ik ’t meer den zat

Ik bloif liever in me krat

Want wat denk je dat ’t kost

De hypotheek raakt nooit oflost

Ik heb de stekker d’r uit rost

Weet je wat ik maar d’r ’s most?

Hou me maar niet an de praat

Asen wor ik echt nag kwaad

‘k weun niet meer in deuze straat

Ik druk me snor, ik poets de plaat

Je vrai te zacht, je praat te luid

Dus kop omhoog en borst vooruit

.. Om de noord of om de zuid

Ik geef ’t op, ik skai ’r uit

Toegift

Koik niet zo sip , dut feest is houwen

’t leven gaat deur en de wereld bloift gewoôn draaie

Wees nou maar bloid dat we een toidje skarrel hadde

Bloif niet koike naar wat skeef liep. Hou je haaks.

Leg je hoofd maar op moin kussen

Druk je mooie warme loif teugen me an

Hoor de regen zachies tikke

Laat die bui maar lekker buiten

Kom, den speule we nag ien keer vrouw en man

As een toegift

Ik red me wel. Jeegaan je gang weer.

As je me hulp wil, weet je weer je die ken hâle

Praat nou maar niet over murgen of nag later

As je weg ben is ’r toid genag voor trane

Leg je hoofd maar op moin kussen

Druk je mooie warme loif teugen mean

Hoor de regen zachies tikke

Laat die bui maar lekker buiten

Kom, den speule we nag ien keer vrouw en man

As een toegift

‘t Zal wel weer bloike

Ik zal wel bezwoike

Ik laat ‘t bai deuze moid niet bai koike

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

Ik gaan deur roeie en deur ruite

Ondersteboven binnenstebuite

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

Ik gaan deur ‘t vuur, al brand ik me pôte

Voor deuze vrouw loop ik dwars deur de slôte

Ik laat me niet stoppe, gaan maar liever an de kant

Al bouw je een muur, den zal ik ‘m slope

Ik moet en ik zal met dut moidje lope

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

De mooiste dag was dat ik jou zag

Je maak me zo bloid met je prachtige lach

Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand

Hou me niet teugen. Niet an beginne

Ik denk nooit een keer an are vriendinne

Hou me niet teugen, teugen jou is niks bestand

Koeteldekoet

Groize lucht, diepe zucht

Waterkoud, klatergoud

Koppiestik, krentemik

Jee gaan nerges heen

Nô joh, koik ‘rs an

Vandaag d’r vriend

Murgen d’r man

Nô joh, koeteldekoet

Kloete in de huwelijksboôt

Niks gien moeilijkdoenerai

Vandaag begon en ging voorbai

Ploegend deur de zwere klai

Jee gaan nerges heen

Veeg ’t snot of an je mouw

Zeg thuis teugen moeder de vrouw:

“Bind je oigen vast met koeietouw

Jee gaan nergens heen.”

De markies van Karabas

Lag te water in een plas

Z’n kater kwam ‘m goed van pas

Zo kreeg ie de prinses…

Kommer in

Ik kwam me nest uit met goeie zin

Dut leek een dag met een goed begin

Ik keek naar buiten. Wat zag ik deer?

Zoveul kommer en kwel zag ik sinds jouw vertrek niet meer

Nôh hé ellende. Toid niet zien.

Ik docht ‘nou bloif je uit me huis meskien’

Maar as een virus, sluip je d’r weer in

Hallo kommer, kommer, kommer, kom ‘r in

Hier is een bakkie koffie. Pak maar weer een stoel

Vertel maar weer leugens met een stalen smoel

Vul al me dage weer met narighoid

Ik vind ’t best, maar geef me ok een beetje liefde op z’n toid

Gooi ‘r ‘s een touwtje

Ik ben een oud vrouwtje

vernoemd naar me moeder

Vader is ok maar

een kind met een beerd

As bliksem een droom was

verlangen een vonkie

was dut huis al tien keer

deur vlamme verteerd

Refrein: Gooi ‘r ‘s een touwtje

of kom met een ladder

Skilder een plaatje

van de harddraverai

Trek me d’r uit

of geef enkelt wat houvast

Aars gaat in dut gat nag

me leven voorbai

Dat ik nag jong was

had ik een vraier

Hai was niet moeders mooiste

maar wel pionier

Dat is een toid leden

en nou zit ik te koike

hoe de jare verstroike

as een woeste rivier

Refrein

Ik heb een keuke vol vliegies

ik hoor ze wel zoeme

Toen me wekker dat ok deed

… heb ik niks hoord

Hoe ken ‘t weze

dat je ‘s oches te werk gaan

en ‘s eives weer thuis kom

en je zeg gien stom woord?

Refrein + Hoe geef ik me leven nag ien keer een draâi?

Te werk

Ja, je was altoid een mooie maid

Gitaarjoôn

Ik skee ‘r uit bai de febriek

Ik skreef een briefie met ‘ik gaan’

Met me gitaar onder me jas

ging ik uit me durp vandaan

Ik liftte hillegaar nei Skagen

weer ik hokte met een maat

ik ging alle kroege langs

van ‘s middes vroeg tot ‘s eives laat

… Ik docht ik ken mooi speule

maar ze woue deer gien joôn met een gitaar

Ik werd puur mager deer in Skagen

Had gien marzel en gien cent

Dat ik ging maar weer d’r ‘s lifte

tot Den Helder op een end

Want deer borst ‘t van de kroege

vol met zuipskuite en tuig

Dat ik docht ‘da’s kat in ‘t bakkie’

maar meziek zat ze wel ruig

Want ze kwame om te zuipe

dat ze moste deer gien joôn met een gitaar (we hoeve hier gien gitaar, joôn)

Ik sliep ‘s nachts tussen de zwervers

maar dat was toch niet moin soort

Dat ik op de boôt nei Texel

as verstekeling an boord

In een kroegie in De Koog

zat een bandje, vier man sterk

Ik skoof zomaar d’r ‘s an

en ik zette me gitaar an ‘t werk (an de kant…)

Kom je nag ‘r ‘s op de Wadde

gaan den ok ‘r ‘s langs De Koog

In een kroegie ken je zitte

met een biertje an de toog

‘t Is deer altoid puur bedroivig

op de dansvloer ok op ‘t lest

Want d’r is een goed meziekie

van een voifkoppig orkest

Waag een dansie op vekantie

op ‘t bandje van een joôn met een gitaar

Traine

Ik hoor de traine raaie. Ze gaan over ’t spoor

Maar dat is alle nachte niet alles wat ik hoor

Want uit de are celle klinkt altemet een skreêuw

Ik zit nou twei jaar binnen, maar ’t loikt soms net een eêuw

Me moeder zee al ‘joôntje bloif op ’t rechte pad’

Maar steeds als ze dat zoid had gaf ik heur een kat

Ik was gien brave borst meer dat ik die vent neerskoôt

Ik luister naar de traine. Me oge worre roôd

Die train zit vol met mense. Die benne mooi op roet

Meskien omdat ze wulle. Meskien omdat ’t moet

Ze koike en ze zitte rechtop of onderuit

Net as ik, maar as die train stopt stappe ze wel mooi uit

Ik wou dat ik een train was. Den was ik nooit ontspoord

Den leefde nou die vent nag die ik toen heb vermoord

Een train is in beweging. Dat is wat ik zo mis

en een train hoeft niet te zitten in de gevangenis

De are kant van ’t durp

Bai ons op ‘t noordend ben de mense heêl gewoôn

Niks gien rarighoid, je gaan gewoôn te werk

En je slove je niet uit en je stelle je niet an

En ’s zundes gaan de meiste nag te kerk

An de are kant van ’t durp

Ben de mense katholiek

En die gaan naar ’t café

Met veul drank en met meziek

En de maide danse rond

in een veuls te blôte jurk

Deerom gaan ik altoid graag

Nei de are kant van’t durp

En alle jarekomt weer de kermis naar ’t durp

Maar dat is vanzelf ok niet voor ons soort

Dat onzalige gezwier en dat duivelse gedraai

En d’r wordt ok skoftig zopen, hew ik hoord

Ze ben zondig, net as wai, maar dat duurt deer nooit zo lang

Effies biechte en een rôzekrans voor straf

Nou dat is bai ons wel aars. Niks gien uitweg ben ik bang

Wai ben skuldig van de wieg tot an ’t graf

Ruimteveerman

Ik ging in ‘t donker nag een rondje met de hond.

Hai trok me al blaffend meest teugen de grond.

Hai bleef maar trekke tot diep in ‘t land.

Wat denk je wat ik deer vond?

‘t Leek een vliegtuig, maar deus was puur grôot.

Hai lag met ze neus nag net niet in slôot.

Ik las ‘Atlantis’. Toen zag ik die vent.

Hai groinsde en ik verskôot.

refrein: Hé, ruimteveerman

as je ruimte heb voor twee,

ken ik den een keertje mee?

Hé ruimteveerman…

Enkelt koike en ik zit nerges an

Me wekker ging met een skellige tôon

Ik docht ‘wat ik droomt heb, loikt moin niet gewôon’.

Tot ik die ruimtevaartleerze zag staan

En op de bank lag die jôon.

Toid draâit

Goinig hoe de boel altoid maar draâit

ien dag bar bloid

de aar vol narighoid

Zo gaat alles altoid in ‘t rond

nou ben je raik

den zit je an de grond

Koik ‘r ‘s hoe de toid draâit as een wiel

die ien die viel

dat was nou net je maat

Trekt ‘t wiel je soms ‘r ‘s naar de grond

‘t draâit weer rond

tot ‘t naar boven gaat

Heêl de wereld draâit en draâit maar deur

‘t loikt een sleur

toch komt gien dag ooit terug

Heb je alles zien en weet je al

wat komme zal

noh joôn dat loikt me stug

Moin vriend droevighoid

Net toen ik gien puntje licht meer zag

Toen ik docht ‘dut is de zwartste dag’

Kwam je zoas altoid net op toid

Moin vriend droevighoid

Weer een nacht allien, een vreemde stad

‘k sleip niet voor ik jou te gast heb had

Ik raak je van m’n leven niet meer kwoit

Moin vriend droevighoid

Skarrels gaan en vriende bloive weg

Ik vertel gien leugen as ik zeg

‘Ik weet niet weer ik jou an heb verdiend’

Droevighoid m’n vriend

De bai en de blom

Mooi zitte, koike, moide vergeloike

Wat zal ik ‘rs doen veneivend laat?

Eerst zitte, roke, meskien een beetje hope

Op een mooie moid die met me praat

Ik ben gruiziger den gruis, maar me moidje zit nag thuis

Je weet toch hoe zuks gaat?

Ze zai: “Nee, nee, nee, ik gaan niet mee

Ok niet enkeltvoor de grap

Nee, nee, nee, ik hoef niet mee

Maar hou ’t wel een beetje knap

En zeg niet ‘Kom, ik de bai en jee de blom’.

Deer ben ik immers zelf in trapt.”

Ik zit hier te zitte. Ik zou wel kenne pitte

Ik voel me as een vlieg in een spinneweb

Ik draai nag een sjekkie. Een maid met een leuk bekkie

Vraagt of ik meskien een vuurtje heb

En ik zeg ‘Kom, ik de bai en jee de blom’

Ze geeft me niet geloik een mep

Ze doet deftig, heftig, ze loikt een jaar of zestig

Dat zien ik nou ok, maar hoe kom ik weg?

Ze werkt in de bouw (zegt ze)

Dat ze van me houdt, (zegt ze)

En dat ik van die mooie dinge zeg

En ik zeg ‘Kom bai ’t baitje, mooie blom’

We duike same in een heg…

Ik zag een gezicht

Ik zag een gezicht ’t was zo mooi as een gedicht

En ’t was open; ik keek zomaar in d’r ziel

’t was of ik viel. Ik zag ’t licht

Na na na na na na

Had ik net de are kant op keken, was ‘r nou niks an de hand

Den had ik nou nag me verstand

En niet de kriebels in me loif

Na na na na na na

Refrein: Zinge, ik bloif maar zinge

Van mooie dinge

Van een gezicht

Nou is ’t te laat. ’t Legt op straat, omdat ik van de dake skreêuw

dat ik niet zocht maar vond en docht

“dut is de liefde van de eeuw”

Na na na na na na

Als ik zegge zou

As ik zegge zou dat ik van je hou

Zou je denke dat je bai me bleef?

As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’

Kwam ik kruipend bai je en ik bleef

In ’t eerste licht raakt de nacht uit zicht

En de liefde skoint over de dag

Maar ’t was niet best as je in je nest

Mooi te sleipen lag en dat niet zag

We ben nou een stel, want je zag ’t wel

En ik knoip heêl zachies in je hand

Wat ben wai verwend. Zonder rooie cent

toch maar mooi de roikste van ‘t land

As ik zegge zou dat ik van je hou

Zou je denke dat je bai me bleef?

As jee zegge zou, ‘skat, ik hou van jou’

Kwam ik kruipend bai je en ik bleef

Vare

Ik was nag puur kloin dat ik mee mocht in ‘t skuitje

ok moeders most mee op die akkertjesrois

Dat was op ien eivend een cruise om de wereld

Langs Griekenland, Lombok en nei Paredois

Refrein: Vader ik wul weer een rondje gaan vare

de Zeumersloôt of en den over de Veert

“’t Is jammer joôn, dat je dat nou pas kom vrage

De boel is verkaveld. Nou ken ‘t gien meer”

As vader puur ver most den ging ie op stikke

Den kwam ie ok onder de middeg niet thuis

Den kon ie mooi effies an ‘t sloôtkantje zitte

As alles op regel was, loof weer naar huis

Toen kwam ‘r toch zo’n allemachtige happer

Bai iedere skep was ‘r weer een wik weg

De kloet kon an stukkies en mooi in de kachel

De Waaie Veert dempten ze, ‘t is nou Veertweg

De zandwages veegden een zoôt van de kaart

Een weg voor een sloôt en een dam voor een brug

Weer is nou die welvaart as niemand meer vaart?

‘t Was de vooruitgang, d’r is gien weg trug

Leeg hart

‘t Skroint, ‘t skuurt zolang ‘t duurt

Liefde gooit een dart recht in je hart

‘t doet zo skoftig zeer, doet zo skoftig zeer

Liefde is een wolk vol met hondeweer

Leeg hart, mmm mmm, leeg hart

Ik ben wel jong, maar echt niet stom

En ik leer heêl gauw, ja ok van jou

Ik leerde echt een zoôt, leerde echt een zoôt

liefde trapt je hart van de wal in sloôt

Leeg hart, mmm mmm, leeg hart

Droom maar mooi van maneskoin, rôzegeur en al die goin

Droom maar van ‘t paredois, moin maak je niks wois

‘t is gewoôn niet waar, ‘t is gewoôn niet waar

liefde redt gien mens, liefde is gevaar

Leeg hart, mmm mmm, laf hart

Enkelt een kloin kind

Heêl wat jare terug, in een land heêl ver

Zag een woize man een barre rare ster

Hij nam twee mate mee, om op roet te gaan

Om te koike hoe die ster deer kwam te staan

Ze trokke deur ’t zand, ’t ging van oôst naar west

Dut was gien rondje om, dut was een zwere test

Ze kwame in de buurt en na een leste sprint

Vonde ze niks duurs, maar enkelt een kloin kind

Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien

Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien

Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain

werde ok die drie woize manne effies kloin

As een woif nou met een buik met biene loopt

Denk den maar ‘die buik, die zit vol goeie hoop’

Deer komt ‘r ientje uit, die nerges wat van vindt

Die zonder woorde zegt: “Wees allegaar meer kind.”

Enkelt een kloin kind, ’t loikt niet veul meskien

Maar ’t zurgt dat een grôôt mens de skôônhoid weer ken zien

Deur dat kloine kind, nee ‘t is gien gain

ben we altemet allegaar weer effies kloin