‘t Zal wel weer bloike
Ik zal wel bezwoike
Ik laat ‘t bai deuze moid niet bai koike
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur roeie en deur ruite
Ondersteboven binnenstebuite
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Ik gaan deur ‘t vuur, al brand ik me pôte
Voor deuze vrouw loop ik dwars deur de slôte
Ik laat me niet stoppe, gaan maar liever an de kant
Al bouw je een muur, den zal ik ‘m slope
Ik moet en ik zal met dut moidje lope
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
De mooiste dag was dat ik jou zag
Je maak me zo bloid met je prachtige lach
Hou me niet teugen, teugen zuks is niks bestand
Hou me niet teugen. Niet an beginne
Ik denk nooit een keer an are vriendinne
Hou me niet teugen, teugen jou is niks bestand
‘k ben een doener
‘k ben een doener
ik denk niet dat ik een voeler ben
Ik liep met moide en soms liep ’t fout
Ik werd ‘r meestal niet warm van of koud
Toch gaf ‘t ien keer een vreemdig gevoel
Ken je begroipe wat of ik bedoel?
‘k ben een doener
en ik doen of ik niet denke ken
‘k ben een doener
ik denk niet dat ik een voeler ben
Ik maak een gointje en lach meest altoid
zonder me masker koik ik niet zo bloid
me trane gaan as een stortbui tekeer
Jank ik uit noid of doet liefde zo zeer?
‘k ben een doener
en ik doen of ik niet denke ken
‘k ben een doener
ik denk niet dat ik een voeler ben
“Weer heb ik al dut verdriet an verdiend?”
was wat ik vroeg in de kroeg an me vriend
Hai zoid: “je voel veul, maar zeg niet genag”.
Ik zoi: “Ik voel ‘m”, en skoôt in de lach
Je heb je lippe vurfd je heer zit en je jurk staat goed
Trudy denk je dat je nôdig nag de stad in moet?
De maan ziet deur de rame hoe ik naar ‘t dakhout staar
Oh Trudy, gaan niet naar Alkmaar
Ik heb nooit zoid: “’t Is toid voor oorlog in Afghanistan”
Ik had ‘t leger wat beloofd, deer hield ik me dus an
Ik kwam wel trug, maar liet ok heêl wat achter in dat land
Oh Trudy, me hart legt in je hand
Wat moet je met een vent die in ze nest legt half lam?
Jee ben een jonge moid, je wil een grôte sterke man
Maar ik heb hoord,
‘t duurt niet lang den is ‘t met moin klaar
Oh Trudy, je hoef toch nag gien aar?
Nou gaat ze toch. Ik hoor ‘t an ‘t knarse van ‘t grind
En moin laat ze hier legge in me nest as een kloin kind
As ik ‘t kon liep ik ‘r heen en sloeg ‘r in mekaar
Oh Trudy, gaan niet naar Alkmaar
Oh Trudy, kom terug. Doe niet zo raar.
Je ben deurzichtig en hard as glas
Ik was de dichter die niet goed las
‘t klonk zo mooi en je leek een briljant
Dat je van glas was bleek naderhand
Je zeg bar woinig, al praat je mooi
Je ben venoinig. Ik was je prooi.
Ik docht “nou heb ik een pracht van een griet”.
Dat je van glas was, wist ik nag niet
Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?
Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit
Jee was die iene en nou een aar
Ik mocht je liene. Nou is ‘t klaar
Nou ben ik bloid dat ‘t toidelijk was
Je ben deurzichtig en hard as glas
Noh, weerom deed je toch zo lilluk moid?
Liefde komt op as poepe, maar raakt ok net zo hard weer kwoit
Je ben deurzichtig en hard as glas
Ik was de dichter die niet goed las
‘t klonk zo mooi en je leek een briljant
Dat je van glas was bleek naderhand
Kroeg met gokkast
Is niks waard voor een jôon zonder baan (2X)
Soms kom ik met wat geld
maar ik gaan alle kere platzak hier vandaan
‘t Eerste verlies wordt een borrel
‘t tweede verlies wel voif
‘t derde verlies is een ramp
want ik durf niet meer nei me woif
refr.
En as den de kast ‘s bezet is
komt ‘t nag niet goed
want de pokertafel roept
dat ik deer speule moet
refr. – solo
Ik bloif maar purbere te winne
Tot na sluitingstoid
Daags deerna is wakker worre
Ok een barre stroid
refr. – outro
Ik was jong en pittig doenig
Liever lief as agressief
Zag ik mooie maide lope
Verrek; weer verliefd
En ik zag ‘r hêel wat komme
En ik zag ‘r hêel wat gaan
Ik zat barstensvol hormône
Gien ien zag me staan
Met me oge dicht
Lag ik nachtelang wakker
Gierde lust en liefde deur me bloed
Ik was ’s oches vroeg
An ’t end van de akker
Met een dag vol skôonhaid voor de boeg
Ik wou graag op gitaarles
Fanteseerde zâle vol
Maar ik most eerst op blokfluit
Niet echt rock ’n roll
Nou staan ik hier te speule
Op me oigen gitaar
Thuis een vrouw en een jôontje
Gien droom, dut is waar
Met me oge dicht
Lag ik nachtelang wakker
Gierde lust en liefde deur me bloed
Ik was ’s oches vroeg
An ’t end van de akker
Met een dag vol skôonhaid voor de boeg
Ik werd op zundag wakker
en me harses deed an alle kante zeer
‘t eerste wat ik pakte was een biertje
en dat deed ik nag een keer
Toen vond ik in de klerehoop een overhemd
echt skôon was ‘t niet meer
Ik struffelde de deur uit
om te koike of de zon die zundag skeen
De nacht ervoor had ik me best vermaakt
met leuke liedjes, flauwe grappe
En nou liep ‘r een jochie op de stoep
teugen een blikkie an te trappe
Toen liep ik nei de overkant
en luchtte ik de lucht van sudderlappe
En ik zweefde op die lucht zo trug
nei toide die ik meest vergeten was
An de wandel op een zundag
met een spoiker in me kop
‘t gevoel wat op me maag lag
hield niet over, hield niet op
Ik was stillig in me loif
Net zo stil as deuze dag
Zonder zon, maar met een kater
An de wandel op een dag
In ‘t park zag ik een vader met ze dochter gooie
en heur lachend vange
Ik stopte bai de zundeskôol
en hoorde deer de psalme en gezange
D’r fladderde een veugel
uit de toren weer de kerkklokke hange
Hai ging vast op de vlucht voor ‘t geluid
dat as me kinderjare klonk
Vlieg ‘r ’s gauw bai me raam vandaan kloin kauwtje
Vlieg zo ver as je ken bai me weg
Breng je zwarte jas en je gekras ver hier vandaan
Gaan maar gauw, kauw; den laat ik hier een traan
Want de vrouw weer ik van hou
Liet me hierzo allien
Ik heb nou gien zin om nag vogels te zien
Zonneskoin, skoin niet zo fel in me kamer
Moin kouwe hart kroig je toch nooit meer warm
Laat me nou maar en gaan hier vandaan
Beskoin je blauwe lucht, den laat ik een kouwe traan
Want de vrouw weer ik van hou
Hoort nou niet meer bai moin
Dat ik heb gien trek in je zonnige skoin
Beskoin je blauwe lucht en vlieg hier vandaan..
Den laat ik hier een traan
Wat of jee doen, ken soms niet skêle
Wat of je zeg, doet zeer van toid tot toid
Je ben nooit half. Je ben een hêle
Je ben een hêle mooie lieve moid
Wat of je zeg, is nooit verzonne
Wat of je maak is eerste kwalitoit
Ik ben met jou wat moois begonne
Met een gewône mooie lieve moid
Ik zag ‘r teugenop. Was bang voor vastighoid
Maar nou weet ik “Ik bloif altoid bai jou”
Ik wou de teugels los en malle rarighoid
Dat was toen,
maar nou beloof ik zo eêuwige trouw
Eerst was ik wild. Ik zag de maide wel,
Maar ik was toen vraigezel, en nou vrai ik met jou!
Ik kom op de tillevisie
‘t gaat over een man met veul verdriet
je zien me same met de grôte speulders
‘t ienigste verkil is: ik speul ‘t niet
Asen hoor ik bai de grôte name
met een gouwe kalf in de kast
kom ik in een supermarktreclame
omdat deuze rol zo bai me past
Ik hoop dat jee gaan koike naar die serie
want ik loik den wel een hêle Piet
Ik ben gien stuiver waard naast al die sterre
Je zal ‘t wel begroipe; ik speul ’t niet
die scène weer je zien dat ie ‘t zweer heb
omdat ie ze liefie nooit meer ziet
doen ik zomaar zonder rippetere
dat heb ok echt niet nôdig; ik speul ’t niet
Asen hoor ik bai de grôte name
met een gouwe kalf in de kast
kom ik in een supermarktreclame
omdat deuze rol zo bai me past
Ik hoop dat jee gaan koike naar die serie
want ik loik den wel een hêle Piet
Ik ben gien stuiver waard naast al die sterre
Je zal ‘t wel begroipe; ik speul ’t niet
Ik had een toid niet boister veul zin
Wat ik bouwd had stortte weer in
Dat noem ik nou me donkere toid
Die is over; ik ben weer bloid
Ik ben weer bloid, ik ben weer bloid
Niks gien nacht meer of narighoid
Soms ‘r ‘s een wolk, maar de zon skoint altoid
Neem een borrel. Ik ben weer bloid.
Soms leek ‘t nacht want ik had gien zicht
maar ik had me oge toen dicht
Nou ben ik meest de weg nooit meer kwoit
Oge ope; ik ben weer bloid
Ik gaan de kroeg nag welderes in
Ik kort op toid me padje weer in
Of ik allien gaan of met een moid
Maakt niet uit want ik ben weer bloid
maakt niet uit want ik ben weer bloid
Ik ken ‘r amper teugen
om te koike naar je peuke in de asbak
Ik zien de rooie endjes
Want je heb die peukies met je lippe raakt
Je lippestift zit ok nag an een koppie vol met thee
die je liet staan
Je zal ‘r zin an had hewwe
De zin an moin is je allang vergaan
’t Was een goed jaar voor andoivie
Beste opbrengst, goeie prois
Ik zou nag effies langs de bure
maar dat loikt nou een hêle rois
Je staan al bai de achterdeur
as ik je starre kwâaie loif zie
D’r komt niks zinnigs bai me op
’t Was een goed jaar voor andoivie
We trouwden drie jaar trug en voor ’t eerst
laat je nou de gordoine dicht
We prate al een toid niet
Van de woorde die wat zegge gien bericht
Ik voel van alles, denk me suf
maar woorde of een zin vind ik niet meer
en in ze ledikantje gaat ons klointje
as zo vaak weer puur tekeer
’t Was een goed jaar voor andoivie
Beste opbrengst, goeie prois
Ik zou nag effies langs de bure
maar dat loikt nou een wereldrois
Je staan al bai de achterdeur
as ik je starre kwâaie loif zie
D’r komt niks zinnigs bai me op
’t Was een goed jaar voor andoivie
Ik loop altoid maar te denke
Jee loop altoid maar te doen
Soms voel ik me net een kikker
Kom me redde met een zoen
Ik zwum allien in ’t diepe
En de kant is nag zo ver
Ik worstel, maar ik kom niet lekker boven
Ik zwum allien in ’t diepe
Steek je hand ‘r ’s naar me uit
De bôdem trekt, maar ik wil naar de kant
Want deer ben jee
Soms loop ik me op te skuile
Ik gaan oftig op de loop
Niet dat ik bai jou vandaan wil
Jee geef juist een beetje hoop
Dat ik kloin was had ik zwumles
Maar ik had niet zo veul zin
Dat ik hâalde gien diploma
Maar ik sprong ‘r toch maar in
Nou ben ik al effies ouwer
Weet nag steeds niet wat ik doe
Maar ik weet dat ik bai jou hoor
Dat ik spartel naar je toe
Ik zag plaatje van een moid op internet
Ze was zo mooi, dat sloeg echt in as een raket
Ze zat te lache en ze liet van alles zien
Refrein: Maar ik ken enkelt koike moidje
Zal je nooit beroike moidje
Ik ken enkelt koike moidje
Moin, moid op een site
Ik wou verkasse naar ’t wereld woide web
Om deer te kroige wat ik in ’t echt niet heb
Me nuwe liefde legt deer altoid voor me klaar
Altoid online
Niet voor de goin,
Maar voor de liefde zat ik dag en nacht te surfe op ’t net
Maar ik kroop allien te bed
Me moeder keek een keer naar me geskiedenis
Ze zag me moidje en dat vond ze niet zo fris
Ik werd computerlôos, verging met moid en muis